نقش ویژگی های نهادی پزشکان بر پذیرش پرونده الکترونیک مراقبت سلامت، بر اساس مدل پذیرش فن آوری در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: مقاومت پزشکان در برابر پذیرش پرونده الکترونیک مراقبت سلامت (Electronic health care record یا EHCR)، هنوز جدی ترین چالش پیش روی پیاده سازی آن به شمار می رود. بنابراین، شناسایی عواملی که به این مساله دامن می زند، دارای اهمیت خاصی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش ویژگی های نهادی پزشکان بر پذیرش EHCR انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش، کاربردی از نوع توصیفی- تحلیلی بود و جامعه آماری آن را پزشکان شاغل در ۲۶ بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۹۳ تشکیل دادند. بر اساس فرمول نمونه گیری در مدل سازی معادلات ساختاری، ۲۷۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن به تایید رسید (۹۰/۰ = a). داده ها بعد از جمع آوری توسط روش تحلیل مسیر در نرم افزار AMOS (نسخه سوم) و در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: همبستگی معنی داری بین هیچ کدام از ویژگی های نهادی پزشکان شامل سن، سابقه کار، آشنایی با کامپیوتر و آشنایی با EHCR و متغیرهای درونی مدل پذیرش فن آوری، برداشت ذهنی از سهولت استفاده و برداشت ذهنی از سودمندی استفاده، وجود نداشت. همچنین، هیچ کدام از ویژگی های نهادی پزشکان، تاثیر معنی داری را بر سهولت استفاده، سودمندی استفاده و میزان استفاده از EHCR نشان نداد. نتیجه گیری: ویژگی های نهادی پزشکان، نقش قابل توجهی در پذیرش EHCR از سوی آنان ندارد. شایسته است که به جای تمرکز صرف بر ویژگی های نهادی پزشکان در پذیرش EHCR، سایر عوامل تاثیرگذار نیز مورد توجه قرار گیرد تا پیاده سازی EHCR با ضریب اطمینان بالاتری همراه شود.

نقش ویژگی های نهادی پزشکان بر پذیرش پرونده الکترونیک مراقبت سلامت، بر اساس مدل پذیرش فن آوری در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران Keywords:

پزشکان , پرونده الکترونیک سلامت , دانشگاه علوم پزشکی تهران