کاربرد روش های مقداری در طراحی الگوی مسکن با رویکرد خلوت و قلمروپا یی و کاربرد الگوریتم ژنتیک در حلی مسله معماریی

با پیشرفت تکنولوژی و صنعتی شدن جوامع و به تبع آن تمایل به شهرنشینی و رشد جمعیت مهاجر، با تغییرات اساسی در طراحی الگوی مسکن روستایی و شهری مواجه شده ایم. با توجه به تغییرات نوین که در عصر تکنولوژی حاضر پیش آمده، زندگی و معیشت انسان ها نسبت به قبل تحت تاثیر قرار گرفته و نیازها و خواسته ها آدمی گرایش های امروزی تری نسبت به گذشته بیشتر پیدا کرده است. با گسترده تر شدن علم در دنیای ساخت مسکن و همچنین ورود طراحی های نوپا به معماری معاصر و پیدایش الگوریتم در دنیای مدرن در همه صنعت ها، از جمله مسئله معماری که موضوع مورد بحث ماست، باید به تلفیق روش های نوین و هوشمندانه و استفاده از علم و الگوهای معمای کهن و در نظر گرفتن عوامل مهمی از جمله حلقیات بشر، که بر حسب مقتضیات زمان قابل تغییر است که هر فرد نسبت به دیگری برای حفظ قلمرو خود رفتارهای متفاوتی از خود بروز می دهد و همچنین بعدهای رفتاری، فردی یا اجتماعی بودن انسان ها، که یکی از ده ها مواردی است که برای طراحی الگوی مسکن با رویکرد خلوت و قلمروپایی باید در نظر گرفته شود. سوال اصلی مطرح شده این پژوهش این است که چگونه در عصر معاصر می توان از الگوهای بناهای مهن در طراحی الگوهای مسکن های نوین استفاده کرد؟ و همچنین هدف اصلی این پژوهش بررسی طراحی الگوی مسکن با به کارگیری الگوریتم ژنتیک در مسئله معماری معاصر است. روند انجام این پژوهش در مسیر طی شده برای رسیدن به اهداف موردنظر در این مقاله از روش توضیحی تحلیلی و با استفاده از منابع مکتوب کتابخانه ای، مجله های علمی و مقاله ها و پایان نامه های علمی SID، تخصصی معماری، مطالعه وبسایت ها معتبر سیویلیکا پژوهشی بوده است.

Keywords:

مسکن , روش های مقداری , خلوت , قلمروپاپی , الگوریتم ژنتیک