اندازه بنگاه و تاثیر آن بر کیفیت شغل و شاغلین صنایع تولیدی ایران

ایجاد اشتغال با همه اهمیت به تنهایی معیار مناسبی برای مقایسه سطح توسعه جوامع یا بخش های اقتصادی تلقی نگردیده وعلاوه بر آن، کیفیت اشتغال نیز معیار اساسی در ارزیابی شغلی محسوب می شود. این موضوع، خصوصاً هنگامی اهمیت می یابد که سیاست های اشتغا لزایی کشور ایجاد اشتغال توسط بنگاه های کوچک و متوسط را مورد تاکید قرارا داده و از ای ن رو این سؤال که کیفیت اشتغال ایجاد شده در بنگاه های کوچک و متوسط در مقایسه با بنگاه های بزرگ در چه سطحی قرار دارد؟ سؤالی که پاسخ به آن در صنایع تولیدی ایران طی برنامه سوم توسعه هدف اصلی این مقاله را تشکیل می دهد. داده های بنگاه های صنایع تولیدی ایران طی برنامه سوم توسعه )حدود 11111 بنگاه(، جامعه آماری این مقاله را تشکیل داده و کیفیت شغل )متوسط مزد و حقوق، متوسط سایر پرداختی ها، متوسط مجموع کل پرداختی ها( و کیفیت شاغلین )سطوح آموزش و سطوح مهارت کارکنان( در بنگاه های کوچک، متوسط و بزرگ مورد بررسی و کنکاش قرار گرفته است. نتایج این مقاله نشان م یدهد کیفیت شغل و شاغلین در سه گروه مذکور به نحو بارزی از یکدیگر متمایز و به نفع بنگاه هایی با اندازه بزرگتر است. از حیث سیاست گذاری، این یافته نشان دهنده لزوم توجه مضاعف به کیفیت شغل و شاغلین در بنگاه های کوچک و متوسط در مقایسه با بتگاه های بزرگ بوده و غفلت از ان می تواند زمینه را برای خروج زودتر این بنگاه ها از صنایع تولیدی فراهم نماید

Keywords:

کیفیت نیروی انسانی , بنگاه های کوچک و متوسط , صنایع تولیدی ایران , برنامه سوم توسعه