یک ساخت ناشناخته فعل التزامی در فارسی میانه
Publish place: Iranian Studies، Vol: 6، Issue: 1
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 84
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISUT-6-1_008
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
Abstract:
در زبان فارسی میانه، مانند بسیاری از زبان های دیگر، یکی از وجوه فعل التزامی است که هم در زمان مضارع و هم در زمان ماضی کاربرد داشته، ولی در متون موجود فقط از بعضی صیغه های آن شواهدی در اختیار است. ماضی التزامی در فارسی میانه کم کاربردتر از مضارع التزامی است و ظاهرا محدود است به بعضی افعالی که از ماده یا بن ماضی فعل و فعل معین hād ساخته شده اند. با این حال، صورت دیگری از افعال التزامی هم در متون موجود به کار رفته که از ماده ماضی و صرف مضارع فعل būdan ساخته می شده و در کتاب های دستور ذکری از آن نشده است. این ساخت در فارسی جدید (یا فارسی دری) هم استمرار پیدا کرده و منشا آن را نیز می توان در ساخت های فعلی ترکیبی زبان های ایرانی باستان (یعنی اوستایی و فارسی باستان) نشان داد.
Keywords:
Authors
سید احمد قائم مقامی
استادیار گروه فرهنگ و زبان های باستانی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :