اثر تنش خشکی انتهای فصل بر عملکرد و برخی ازویژگی های فیزیولوژیکی چند رقم و لاین جو

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی انتهای فصل بر عملکرد دانه و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی جو، چهار رقم نصرت، فجر۳۰ ، یوسف و موروکو و دو لاین پیشرفته ۶۷ و ۱۷ در شرایط قطع آبیاری در شروع گلدهی مورد مقایسه قرار گرفتند. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در بسترگلخانه (به عنوان محیط بسته کنترل شده) واقع در پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش معنی دار زیست توده، عملکرد دانه و تعداد دانه در بوته، شاخص برداشت، محتوی نسبی آب برگ، پتانسیل آبی برگ، هدایت روزنه ای، محتوای کلروفیل   a و b و کاروتنوئیدها و افزایش میزان تلفات نسبی آب برگ، دمای پوشش گیاهی، نشت الکترولیتی و پوکی دانه ها شد. نتایج به دست آمده بر بالاترین میزان تحمل به خشکی در رقم یوسف و بیشترین حساسیت در رقم موروکو دلالت دارد که به ترتیب عملکرد دانه آن ها در شرایط تنش (۵۷۵ و ۱۴۲ گرم در متر مربع)، محتوای نسبی آب برگ (۷۸/۲ و ۶۹ درصد) و میزان کاهش هدایت روزنه ای (۶۳ و ۹۳ درصد) بود.  نتایج تجزیه به مولفه های اصلی نشان داد که صفات محتوی نسبی آب برگ، دمای پوشش گیاهی و هدایت روزنه ای تحت شرایط تنش، از اجزای مولفه اصلی اول محسوب می شوند، از این رو این صفات می توانند در غربالگری ژنوتیپ ها ی جو تحت شرایط تنش خشکی انتهای فصل بکار روند.

Keywords:

دمای پوشش گیاهی , عملکرد دانه , محتوی نسبی آب برگ