آلودگی های انگلی آبزیان در هفت برم استان فارس

هفت برم استان فارس از چهار تالاب دائمی و سه تالاب فصلی تشکیل شده است. این مطالعه با هدف بررسی آلودگی های انگلی آبزیان در تالاب های هفت برم انجام گردید. نمونه برداری در اردیبهشت و مرداد ۱۴۰۰ در سه ایستگاه انجام شد. ماهیان با استفاده از تور فایک در طول روز و خرچنگ ها با تله گذاری در طول شب صید شدند. آلودگی به انگل های خارجی بلافاصله بعد از صید چک گردید. در ادامه به منظور بررسی آلودگی به انگل های داخلی آبزیان صید شده به آزمایشگاه منتقل شدند. در مجموع ۱۰۰ آبزی صید شد. گونه های صید شده شامل خرچنگ دراز آب شیرین (Astacus)، کپور معمولی، سیاه ماهی سعدی، سوف حاجی طرخان و کپور بیگ هد بود. بر اساس نتایج مطالعه حاضر برانکیوبدلا، کرم جلدی خرچنگ دراز آب شیرین فراوانترین انگل شناسایی شده بود. در کپور معمولی بیشترین میزان آلودگی مربوط به انگل آرگولوس بود. لرنه آ، ژیروداکتیلوس و ایک (Ichthyophthirius multifiliis در سه عدد سیاه ماهی سعدی مختلف شناسایی گردیدند. در ماهیان کپور سرگنده تنها در یک مورد آلودگی به لرنه آ مشاهده شد. در سوف حاجی طرخان آلودگی انگلی مشاهده نشد. همچنین آلودگی به انگل های گوارشی در هیچ یک از آبزیان مورد مطالعه مشاهده نگردید

Keywords:

هفت برم , انگل های خارجی , گونه های آبزیان , فارس