بررسی حقوق شهروندی به عنوان حق اجتماعی در نظام حقوقی ایران با محوریت حق آزادی عقیده

حقوق و مصادیق آن از جمله امور فطری بوده و از نوعی ثبات برخوردارند، اگر در جامعه اجرا نگردد مخالفت با فطرت بوده و نتیجه نامطلوب و ناخوشایندی در جامعه دارد. عنوان حقوق شهروندی از مواردی است که بسیار درجهان امروز ما با تعابیر مختلف مطرح می گردد. منشور حقوق شهروندی حاوی محورهایی همچون حق حیات شایسته ، حق آزادی، حق کرامت ، حق دسترسی به اطلاعات، حق اداره شایسته و... می باشد. حقوق شهروندی یکی از مهمترین مفاهیم و ایدههای اجتماعی است که در بازخوانی رابطه فرد و جامعه کارایی دارد تعاریف متفاوتی از حقوق شهروندی شده است ، ولی تعبیر مشترک از آن وجود دارد که عناصر اصلی آن حقوق و وظایف می باشد. یکی از مهمترین حقوق شهروندی در نظام حقوقی ایران حق آزادی عقیده و بیان است . در این جستار که با روش توصیفی و تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت پذیرفته است برآنیم که به تعاریفی از حق ، حقوق و حقوق شهروندی بپردازیم و ضمن تقسیم بندی حقوق شهروندی و ابعاد آن به مبانی آن پرداخته و حق آزادی عقیده و بیان را بررسی کنیم . نتیجه این جستار حاکی از آن است که طرح نظام جامع حقوق شهروندی در ایران در قالب این منشور، تنها با توجه به منابع قانونی و شرعی و همچنین مطابقت آن با قانون اساسی و سایر قوانین و لزوم تببین نوآوریهای آن و نیز آثاری که بر نهادهای حکومتی و شهروندان دارد و نهایتا جایگاه آن در نظام حقوقی کشور امکانپذیر می باشد.

Keywords:

حق , حقوق , حق اجتماعی , حقوق شهروندی , نظام حقوقی