تعیین اثر بخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر سرسختی روانشناختی دانش آموزان بی سرپرست

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر سرسختی روانشناختی دانش آموزان بی سرپرست انجام شد. این پژوهش از نوع آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر، در گروه سنی ۱۸-۱۲ سال بود که در مراکز نگهداری کودکان بی سرپرست شهرستان نجف آباد استان اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ نگهداری می شدند بود از بین آنها ۴۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه ۲۰ نفره (آزمایش وکنترل) قرار داده شدند.ابزار این پژوهش عبارتند از: پرسشنامه سرسختی کوباسا:کوباسا، مدی و کاهن (۱۹۸۲) و پکیج آموزش ذهن آگاهی به صورت ۱۲ جلسه ۹۰دقیقه ای، با اقتباس از کتاب ولف و سرپا (۲۰۱۹). برای تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه ها، از دو سطح آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد تجزیه وتحلیل دادههای خام حاصل از این پژوهش توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ در دو بخش توصیفی و استنباطی صورت گرفت .نتایج نشان داد درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر سرسختی روانشناختی دانش آموزان بی سرپرست تاثیر معناداری دارد و موجب افزایش آن می شود.

Keywords:

درمان مبتنی بر ذهن آگاهی , سرسختی روانشناختی , دانش آموزان , بی سرپرست