نقش کمال گرایی و پریشانی روانشناختی مادران در پیش بینی استقلال عاطفی دختران نوجوان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه کمال گرایی و پریشانی روانشناختی مادران با استقلال عاطفی دختران نوجوان بود. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختران متوسطه دوم شهر محمودآباد و مادران آنها در سال ۱۴۰۲ ، می باشند. حجم نمونه بر اساس فرمول پیشنهادی تاباچنیک و فیدل ( ۲۰۰۷ ) و در نظر گرفتن ریزش احتمالی پرسشنامه مخدوش، ۱۵۰ نفر تعیین و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارگرد آوری داد ه ها پرسشنامه کمال گرایی تری _ شورت و همکاران، پرسشنامه استقلال عاطفی استنبرگ و سیلوربرگ و پرسشنامه ی پریشانی روانشناختی کسلر بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های (آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون سلسه مراتبی) با نرم افزار SSPS نسخه ۲۶ استفاده شده است. یافته ها ی پژوهش نشان داد که بین کمال گرایی و پریشانی روانشناختی مادران با استقلال عاطفی دختران نوجوان ارتباط معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد در مرحله اول از بین ابعاد کمال گرایی، کمال گرای مثبت قادر است ۷ / ۴۵ درصد از سهم واریانس استقلال عاطفی دختران نوجوان را پیش بینی کند. در مرحله دوم با ورود پریشانی روان شناختی به معادله ، ارزش ( ۲R ) نشان داد که ۸ / ۷درصد از واریانس استقلال عاطفی دختران توسط پریشانی روان شناختی مادران قابل تبیین است.

Keywords:

کمال گرایی , پریشانی روانشناختی , استقلال عاطفی , دختران نوجوان