مقایسه خودارزشمندی، تاب آوری و سازگاری اجتماعی دختران نوجوان دارای مادران شاغل و غیر شاغل

پژوهش حاضر به منظور مقایسه خود ارزشمندی، تاب آوری و سازگاری اجتماعی دختران نوجوان دارای مادران شاغل و غیر شاغل انجام گرفت. پژوهش حاضر از حیث هدف، جزء تحقیقات کاربردی و از نظر ماهیت و نحوه گردآوری داده ها جزء تحقیقات علی مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان ملایر بود که تعداد آنها ۲۵۰۰ نفر می باشد. ۱۰۰ نفر به عنوان حجم نمونه به روش تصادفی انتخاب شدند که ۵۰ نفر آنها با مادران شاغل و ۵۰ نفر با مادران غیر شاغل بود. ابزار گرد اوری اطلاعات پرسشنامه خود ارزشمندی کروکر، لاهتانن، کوپر و بویورثی ( ۲۰۰۳ )، پرسشنامه سازگاری های اجتماعی دانش آموزان بل( ۱۹۶۱ ) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون ( ۲۰۰۳ ) بود. نتایج نشان داد بین خود ارزشمندی اجتماعی دختران نوجوان دارای مادران شاغل و غیر شاغل در سطح معناداری ۰/۰۰۹ تفاوت معناداری وجود دارد و در دختران نوجوان با مادران شاغل میانگین نمرات خود ارزشمندی بیشتر است. همچنین نتایج نشان داد بین تاب آوری و سازگاری اجتماعی دختران نوجوان دارای مادران شاغل و غیر شاغلدر سطح معنا داری ۰/۰۰۱ تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین تاب آوری و سازگاری اجتماعی دختران نوجوان دارای مادران غیر شاغل بیشتر است.

Keywords:

خود ارزشمندی , تاب آوری , سازگاری اجتماعی