اثر شش هفته تمرینات کراس فیت شدت بالا بر آسپروسین سرمی، درصد چربی بدن و مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع دو

اهداف: آسپروسین یک آدیپوکین با اثرات گلوکونئوژنیکی و متابوتروپیکی است که در ارتباط با دیابت نوع دو است. هدف تحقیق حاضر، تعیین اثر شش هفته تمرینات کراس فیت شدت بالا (HICFT) بر آسپروسین سرمی در مردان مبتلا به دیابت نوع دو بود. مواد و روش ها: در تحقیق نیمه تجربی حاضر که در تابستان ۱۴۰۱ روی بیماران عضو انجمن دیابت دزفول انجام شد، ۳۰ مرد چاق و مبتلا به دیابت نوع دو ساکن شهرستان دزفول به صورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵نفره HICFT و کنترل تقسیم شدند. افراد گروه تمرین، شش هفته تمرین HICFT با شدت ۸۵-۸۰ درصد ضربان قلب ذخیره در سه جلسه تمرین در هفته انجام دادند. متغیرهای خونی و آنتروپومتریک، ۴۸ ساعت قبل و پس از مداخله به صورت ناشتا بررسی شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های تی وابسته و تحلیل کواریانس در قالب نرم افزار SPSS ۲۶ استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش در نهایت ۲۲ نفر (۱۰ نفر گروه HICFT با میانگین سنی ۳/۰۸± ۴۳/۸۰ سال و ۱۲ نفر با میانگین سنی ۳/۰۹ ± ۴۴/۵۸ سال در گروه کنترل) در پژوهش باقی ماندند. میانگین سابقه دیابت در گروه آزمایش ۰/۴۵±۳/۲۴ سال و در گروه کنترل ۰/۴۲±۳/۲۳ سال بود. نتایج نشان داد که کاهش معناداری در آسپروسین سرمی (۱/۶۵ نانوگرم بر میلی لیتر)، چربی بدن (۲/۴۵ درصد) و مقاومت به انسولین (۰/۹۴ واحد) در گروه HICFT نسبت به کنترل مشاهده شد (۰/۰۰۱>p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که HICFT با بهبود ترکیب بدن و کاهش ترشح آسپروسین نقش مثبتی در کاهش مقاومت به انسولین و کنترل قند خون در دیابت نوع دو دارد. به نظر می رسد که تعدیل آسپروسین ناشتا به درصد چربی بدن از مکانیسم های موثر بر کاهش مقاومت به انسولین در دیابت نوع دو در سازگاری به تمرینات شدت بالا باشد.

Keywords:

Type ۲ Diabetes Mellitus , Exercise Training , Asprosin , Body Composition , Insulin Resistance , دیابت نوع ۲ , تمرین ورزشی , آسپروسین , ترکیب بدن , مقاومت به انسولین