راهکارهای افزایش تولید علوفه با تاکید بر استفاده از پتانسیل های موجود کشور با نگاه به تغییر اقلیم

تامین منابع غذایی دام و طیور یکی از ارکان در نیل به امنیت غذایی در کشور است . وقوع تغییر اقلیم ، تولیدات کشاورزی از جمله تولید علوفه را تحت تاثیر قرار داده است . طبق آمار و تحقیقات گذشته ، کشور عمدتا با کمبود و جبران تولید برای منابع غذایی باکیفیت (از جمله لگومهای علوفه ای ) برای دام و طیور مواجه بوده است . بطوری که در برخی از سالها با توجه به تولید علوفه و نیاز دام حدود ۵/۲ میلیون تن علوفه خشک کمبود برآورد شده است . به دلیل وقوع تغییر اقلیم که کم شدن منابع آبی و خشکی و شوری زمین های زراعی در بسیاری از نقاط کشور از پیامدهای آن می باشند، امکان افزایش سطح زیر کشت زمین های کشاورزی را عملا محدود یا حتی ناممکن نموده است . از طرفی ، عمده بارشها در کشور در اواخر پاییز تا اوایل بهار سال بعد پراکنش دارد. همچنین تنوع لگومهای علوفه ای یک ساله بومی در کشور بسیار چشم گیر و قابل توجه است . علاوه بر این ، وجود زمین های آیش در نیمه دوم سال و عدم کشت آنها به دلیل کشت بعدی محصولات بهاره، مکان مناسبی برای کشت لگومهای علوفه ای یک ساله و استفاده از آب سبز و تولید علوفه قابل توجه در اوایل بهار را فراهم کرده است . سطح چنین زمین هایی قابل توجه و حدود ۷۰۰ هزار هکتار است . درصورتی که از هر هکتار حداقل سه تن علوفه خشک برداشت شود، رقم قابل توجهی از نیاز علوفه باکیفیت کشور مرتفع خواهد شد. علاوه بر آن ضریب نفوذ لگوم در اراضی زراعی را که هم کنون بسیار پایین و حدود ۱۰ درصد است را افزایش می دهد. همچنین تناوب زراعی را بهبود می بخشد. این مقاله به تحقیقات انجام شده ۲۵ ساله گذشته کشور در این زمینه و ارائه راهکارهای عملی برای افزایش تولید و پایداری بوم سازگانهای کشاورزی می پردازد.

Keywords:

باریک برگیان علوفه ای , بحران تولید علوفه , لگومهای علوفه ای