بررسی اثر ضعف های موجود در روند ساخت وساز در آسیب پذیری ساختمانهای کشور

نگاهی به تجربیات زلزله‌های اخیر ایران و عملکرد مناسب ساختمان‌هایی که در آنها ضوابط و مقررات آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی موجود به صورت اصولی رعایت شده، گواه این است که رعایت این ضوابط و مقررات، موجب بهبود عملکرد ساختمان‌ها و کاهش تلفات انسانی می گردد. با این وجود آسیب‌پذیری درصد قابل‌توجهی از ساختمان‌ها و از جمله ساختمانهای نوساز کشور در برابر زلزله، نشان‌‌دهنده وجود مشکلاتی در روند ساخت وساز می باشد که از آن جمله میتوان به اشکالات متعدد در مراحل طراحی و اجرا، استفاده از مصالح با کیفیت نامناسب و به خصوص عدم کفایت نظارت انجام شده نام برد. نداشتن صلاحیت و تخصص کافی نیروی کار شاغل در امر ساخت و ساز، پایین‌ بودن تکنولوژی اجرا نیز بر شدت این معضل می افزاید. در این مقاله تلاش شده است که با نگاهی به تجارب زلزله‌های بزرگ گذشته از جمله منجیل و رودبار، چنگوره (آوج)، بم و درب آستانه سیلاخور، دلایل اساسی ضعف عملکرد ساختمان‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد. در ضمن اشکالات موجود در روند کنونی احداث یک ساختمان در شهر تهران نیز مورد بحث قرار گرفته است.

Keywords:

زلزله , ساخت و ساز , آسیب پذیری لرزه ای , نظارت