تبیین فلسفی ماهیت و چیستی دانش محتوایی پداگوژی (PCK) در آموزش وپرورش دوره ابتدایی abstract
هدف از این پژوهش ، تبیین فلسفی ماهیت و چیستی
دانش محتوایی پداگوژی (PCK) در
آموزش وپرورش دوره ابتدایی است . در این مقاله نخست به چیستی
دانش محتوایی پداگوژی پرداخته شده ، سپس ابعاد و خاستگاه آن مورد توجه و در نهایت پیامدها و تاثرات آن در
آموزش وپرورش دوره ابتدایی بررسی شده است . برای تحقق این هدف ، از روش تحلیلی - استنتاجی بهره گرفته شده است . یافته های پژوهش حاکی از آن است که خاستگاه مفهوم پداگوژی یونان باستان می باشد. پس از سوفسطائیان و سقراط ، افلاطون به عنوان نخستین متفکر غربی است که فرآیند جامع آموزش را در نظر گرفته است . با بررسی فلسفی اندیشه های فیلسوفان بزرگی نظیر سقراط ، افلاطون و ارسطو در می یابیم دغدغه تربیت و توجه به نیازهای متربی درکانون توجه آن ها بوده است اما پداگوژی به عنوان دانش تدریس در قرن هفدهم متولد شده است . قرن هفدهم گواهی است بر پیدایش نظم نوین تحصیلی . پایان قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم دلالت بر گذار از پداگوژی سنتی به پداگوژی نوین دارد. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که امروزه مدرسه تنها منبع اطلاعات و یادگیری دانش آموزان نیست . یادگیری تحت تاثیر عواملی مختلفی است . انحصار یادگیری از محیط مدرسه توسط معلم شکسته شده است ، رسانه و فناوریها ی نوین نقش اساسی در این زمینه دارند. فن آوریهای امروز باید در پیوند با پداگوژی باشند. مدل TPACK چهارچوبی مقبول برای درک تدریس با استفاده از فناوری است . در این راستا معلمان به ویژه معلمان
دوره ابتدایی نیازمند کسب صلاح یت های حرفه ای پداگوژیک و فناورانه می باشند.