نقش میانجیگر راهبردهای شناختی و فراشناختی در رابطه بین ادراک رابطه والد- فرزند و اضطراب امتحان در دختران

هدف: اضطراب امتحان نوعی اضطراب وابسته به موقعیت است و به عنوان تجربه ای ناخوشایند تجربه می شود و مانع رشد و پیشرفت تحصیلی دانش آموز میگردد. بنابراین شناسایی عواملی که می تواند مانع اضطراب امتحان شود از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجیگر راهبردهای شناختی و فراشناختی در رابطه بین ادراک رابطه والد- فرزند و اضطراب امتحان بود. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم در شهر تهران در سال تحصیلی ۹۸- ۱۳۹۷ بود که از میان آن ها ۳۳۰ نفر استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رابطه والد- فرزند؛ مقیاس اضطراب امتحان ساراسون و همکاران (۱۹۵۶) و پرسشنامه راهبردهای شناختی و فراشناختی داوسون و مک اینری (۲۰۰۴) بود. برای تحلیل داده­ها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته­ها: یافته­های حاصل از پژوهش نشان داد ادراک رابطه پدر- فرزند (۰۰۱/۰=P، ۱۲۰/۰-=β) و ادراک رابطه مادر- فرزند (۰۰۱/۰=P، ۱۶۱/۰-=β) به صورت غیرمستقیم با اضطراب امتحان رابطه دارند. نتیجه­گیری: می توان نتیجه گرفت راهبردهای شناختی و فراشناختی در رابطه بین ادراک رابطه والد- فرزند و اضطراب امتحان در دختران نقش میانجی داشت.

Keywords:

اضطراب , رابطه والد- فرزند , شناختی , فراشناختی