اثر بخشی طرحواره درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تمایز یافتگی خوددرزنان آسیب دیده از خیانت همسر

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرحواره درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تمایز یافتگی خود زنان آسیب دیده از خیانت است. روش این تحقیق نیمه آزمایشی و طرح این تحقیق دو گروهی، پیش آزمون ، پس آزمون با گروه کنترل بود. در این تحقیق متغیر مستقل طرحواره درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و متغیر وابسته تمایز یافتگی خود می باشد. جامعه پژوهش حاضر شامل تعدادی از زنان خیانت دیده شهرستان تویسرکان می باشد که به مراکز مشاوره و بهداشت روان این شهرستان مراجعه نمودند؟ برای اجرای این تحقیق ابتدا به مراکز مورد نظر مراجعه شد، پس از هماهنگی های لازم، زنان متاهلی که دارای مشکلات زناشویی ”خیانت“ بودند مشخص شدند. سپس ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند؟گروه آزمایش ۱۰ جلسه مداخله گروهی ۹۰ دقیقه ای به صورت هفتگی دریافت نمودند و گروه کنترل تا پایان مرحله پیگیری دو ماه ه هیچ گونه مداخلهای دریافت نکردند ؟در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه تمایزیافتگی خود((۱۹۹۸ توسط اسکورن و فریدلندر استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده هااز آزمون واریانس چند متغیری بر روی متغیرها در دو گروه کنترل و آزمایش استفاده شد. نتایج نشان میدهد که مقدار F برای تمایز یافتگی خود (F=۲۴/۶۶) می-باشد(.(P< ۰/۰۱ همچنین یافته های جدول گویای این مطلب است که بین نمرات نمرات تمایز یافتگی خود در گروه کنترل و آزمایش به ترتیب با اختلاف میانگین (۱۶/۵۳) و (۴۲/۵۴) تفاوت معناداری وجود دارد .(P< ۰/۰۱) به عبارت دیگر طرحواره درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، به طور معناداری تمایز یافتگی خود زنان آسیب دیده از خیانت را افزایش داده است.

Keywords:

طرحواره درمانی , ذهن آگاهی , تمایز یافتگی خود , خیانت