مقایسه الکسی تایمی، رفتار خود آسیبی در دانش آموزان بهنجار و دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

با توجه به ضرورت شناسایی ویژگیهای کودکان دچار اختلال یادگیری خاص برای ارائه آموزشهای مناسب به آنان، هدف از پژوهش حاضر مقایسه الکسی تایمی و رفتار خود آسیبی در دانش آموزان بهنجار و دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. روش تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان عادی و دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص شهرستان رستم در سال تحصیلی ۱۴۰۱ -۱۴۰۲ بود. نمونه پژوهش شامل ۸۰ نفر از دانش آموزان دختر و پسر ۴۰) نفر بهنجار) و ( ۴۰ نفر دارای اختلال یادگیری خاص) بود. که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه خود آسیبی (۱۹۹۸)SHI،پرسشنامه آلکسی تایمی تورنتو((TAS-۲۰، استفاده شد. داده های پژوهش با روش t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که فرضیه اصلی تحقیق تایید شد و در نتیجه بین آلکسی تایمی، رفتار خود آسیبی در دانش آموزان بهنجار و دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص تفاوت معناداری وجود دارد و مقدار تمامی آزمون های مورد نظر(آزمون اثر پیلایی با تاثیر۰/۲۲، لامبدای ویلکز با تاثیر۰/۷۷ ،اثر هتلینگ با تاثیر ۰/۲۸و آزمون بزرگترین ریشه روی با تاثیر (۰/۲۸ موید این امر می باشد.

Keywords:

الکسی تایمی , خود آسیبی , اختلال یادگیری خاص , دانش آموزان