جایگاه مدیریت و توسعه پایدار منابع آب در زمان وقوع خشکسالی

خشکی و خشکسالی نتیجه اثرات متقابل ویژه بین محیط زیست طبیعی واجتماعی است. امروزه یکی از مهمترین مسائل روز جامعه ما نگرش نو وتوسعه پایدار به منابع آب و بر نامه ریزی آن می باشد، تا بتوانیم پدیده خشکسالی و کم آبی را بهتر شناخته و اثرات اقتصادی و اجتماعی و زیست محیطی آن را بررسی کرده و برای مدیریت آن بر نامه ریزی اصولی انجام دهیم. مدیریت منابع آب در قالب مجموعه ای از تمهیدات فنی، اداری و قانونی به اجرا در می آید و هدف آن برقراری تعادل و توازن میان تقاضا برای آب از یکسو و تأمین آب از سوی دیگر می باشد. در دنیای امروز پدیده خشکی و خشکسالی بلای بدون پیشگیری است و انسان با تمام پیشرفت های علمی و فنی هنوز نتوانسته زمان و محل وقوع خشکسالی های شدید را پیش بینی و رفتار آن را به نظم بکشاند. به دلیل موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی در بسیاری از نقاط ایران، خشکسالی یک تهدید حتمی و اجتناب ناپذیر می باشد. خشکسالی بیدرنگ عنصر آب را کمیاب و چرخه آبی را شدیداً مختل می نماید. ابتدا خشکسالی آبی و سپس با تشدید نیاز آبی و استرس فزآینده گیاهی، خشکسالی زراعی را به دنبال دارد. جهت مقابله با این بحران ها باید به مدیریت جامع منابع آب به عنوان یک اصل مهم توجه خاصی کرد و در پی یافتن راهکارهایی برای آن باشیم. در این مقاله سعی شده است که راه حل ها و پیشنهاداتی برای مدیریت و توسعه پایدار منابع آب در شرایط خشکسالی ارائه داده شود و از خسارات احتمالی حاصل از خشکسالی جلوگیری به عمل آید

Keywords:

توسعه پایدار , مدیریت منابع آب , خشکسالی , اثرات , مقابله , راهکار