میزان تحقق اهداف نویسنده در شیوه نامه آموزش گیتار به کودکان ایرانی

پژوهش حاضر در تلاش است تا میزان تحقق اهداف نویسنده شیوه­نامه آموزش گیتار به کودکان ایرانی را بررسی کند. در این اثر سعی شده است تا به بررسی اصول رعایت شده در این شیوه­نامه، مکاتب موردنظر نویسنده که از آن­ها استفاده نموده و همینطور به بررسی میزان اثربخشی این کتاب پرداخته شود. همینطور سعی شده صحت ادعای نویسنده مبنی بر آموزش شاگردمحور و همینطور مبتنی بر روان­شناسی رشد «ژان پیاژه» و همینطور «مکتب برلین» بررسی گردد. جهت رسیدن به این هدف از پژوهش کیفی و از نوع مصاحبه با مدرسین صاحب تجربه در این متد و تحلیل پاسخ­های آن­ها استفاده شده­است و همینطور در نهایت راهکارهایی جهت بهبود و تکمیل آن ارائه می­گردد. در این پژوهش سعی شده­است تا نکات موردنظر مولف مدنظر قرار داده­شود تا نتیجه آن منتج به گزاره­ای قابل استناد گردد. مولفه­هایی مانند بومی­سازی آموزش، تدریس بازی­محور، استفاده از نماد، آموزش شاگرد­محور و نکات دیگری که نویسنده مدعی استفاده از آن­ها در طراحی این شیوه­نامه است. در نهایت امید است تا این پژوهش، چراغ راه روشنی در مسیر آموزش گیتار و همچنین موسیقی در این کشور باشد و در این راه سخت قدمی هرچند کوچک در حوزه بسیار مهم آموزش بردارد.

Keywords:

آموزش گیتار , شیوه نامه , آموزش انسانگرایانه , روانشناسی رشد , ژان پیاژه , مکتب برلین