نقش مهارت های ارتباطی پزشک و بیمار در پیشگویی پیروی درمان

سابقه و هدف: میزان تبعیت بیماران از دستورات پزشکی و دارویی از عوامل مهم تاثیرگذار بر اثربخشی درمان های طبی است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین مهارت های ارتباطی پزشک و بیمار با میزان تبعیت از دستورات دارویی پس از ترخیص از بیمارستان می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۲۸۴ نفر از بیماران بستری در بخش های جراحی و اورولوژی بیمارستان شهید بهشتی شهرستان بابل، که حداقل ۴۸ ساعت از زمان بستری آنها گذشته بود، انجام شد. بیماران دو پرسشنامه مهارت ارتباطی پزشک- بیمار (دامنه ۷۰-۲۱) و مهارت های ارتباطی Burton (دامنه ۹۰-۱۸) را در بیمارستان تکمیل کردند. سپس دو هفته بعد از ترخیص، بیماران دو پرسشنامه پیروی عمومی و مقیاس پیروی دارویی Morisky را به صورت الکترونیک و یا تلفنی پاسخ دادند و نتایج مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی بیماران شرکت کننده ۱۸/۲۰±۵۰/۶۵ سال و نمره پیروی کلی از دستورات پزشکی ۵/۷۷±۲۴/۲۶ (دامنه ۳۰-۷) و پیروی دارویی ۲/۹۱±۸/۵۴ (دامنه ۱۱-۱) بود. ۲۲۲ نفر از بیماران (%۷۸/۲) پیروی بالایی از دستورات پزشکی داشتند. آنالیز رگرسیون گام به گام نشان داد که مهارت های ارتباطی پزشکان عامل مثبت پیروی دارویی (۰/۰۰۱>p، ۰/۳۳۶=ß) و پیروی از دستورات پزشکی (۰/۰۰۱>p، ۰/۱۳۷=ß) بود. همچنین مهارت های ارتباطی بیماران نیز بر پیروی دارویی (۰/۰۱=p، ۰/۳۳۱=ß) و پیروی کلی از دستورات پزشکی (۰/۰۰۱>p، ۰/۲۰۵=ß) تاثیر مثبت داشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مهارت ارتباطی پزشکان و بیماران، پیشگویی کننده مثبت پیروی از دستورات پزشکی و دارویی پس از ترخیص از بیمارستان است.

Keywords:

Treatment Adherence , Medication Adherence , Communication Skills , Doctor , Patient. , پیروی درمان , پیروی دارویی , مهارت های ارتباطی , پزشک , بیمار.