تاثیر بیماری های متابولیک بر پیامد درمان رتینوپاتی سروز مرکزی با بواسیزوماب

سابقه و هدف: رتینوپاتی سروز مرکزی (CSR) یک بیماری ایدیوپاتیک شبکیه است که منجر به اختلال بینایی و متامورفوپسیا می شود. با توجه به علت نامشخص رتینوپاتی سروز مرکزی، هدف از این مطالعه، بررسی نقش اختلالات متابولیک، (چربی خون بالا، دیابت، کم کاری تیروئید و پرفشاری خون (به عنوان بیماری قلبی عروقی)) بر نتایج درمان در بیماران مبتلا به رتینوپاتی سروز مرکزی می باشد. مواد و روش ­ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۵۵ بیمار مبتلا به رتینوپاتی سروز مرکزی که بیماری آنها توسط معاینات چشم پزشکی در مرکز چشم پزشکی بیمارستان آیت الله روحانی بابل تایید شده بود، انجام شد. بیماران با تزریق داخل زجاجیه ای ۱/۲۵ میلی گرم در ۰/۰۵ میلی لیتر بواسیزوماب (آواستین) در ۳ تا ۴ میلی متری لیمبوس در شرایط استریل تحت درمان قرار گرفتند. حدت بینایی (VA) و ضخامت مرکزی ماکولا (CMT) بیماران قبل و یک ماه پس از تزریق، بر اساس ابتلا و عدم ابتلا به فشار خون، دیابت، کم کاری تیروئید و چربی خون توسط توموگرافی انسجام نوری (OCT) اندازه گیری و ارزیابی شد. یافته ها: میانگین سن بیماران مبتلا به رتینوپاتی سروز مرکزی (۳۲ مرد و ۲۳ زن) ۱۱/۵۰±۴۲ سال بود. مقدار ضخامت مرکزی ماکولا پس از درمان در بیماران مبتلا به پرفشاری خون (۳۴/۰۰±۳۲۸/۶۶ میکرومتر) به طور قابل توجهی بالاتر از بیماران بدون پرفشاری خون (۴۱/۷۹±۳۰۲/۵۶ میکرومتر) بود (۰/۰۲۵=p). مقدار ضخامت مرکزی ماکولا پس از درمان در بیماران غیر دیابتی (۴۲/۴۹±۳۰۶/۰۸ میکرومتر) به طور قابل توجهی کمتر از بیماران دیابتی (۱۷/۴۲±۳۳۶/۷۷ میکرومتر) بود (۰/۰۳۹=p). هیچ یک از شاخص های VA و CMT در بیماران مبتلا به چربی خون بالا و بیماران بدون چربی خون تفاوت معنی داری نداشت. همچنین شاخص های حدت بینایی و ضخامت مرکزی ماکولا در بیماران با کم کاری تیروئید و عدم کم کاری تیروئید تفاوت معنی داری نداشتند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که پرفشاری خون و دیابت از عوامل مهم در پاسخ به درمان با بواسیزوماب در بیماران مبتلا به رتینوپاتی سروز مرکزی می باشند.

Keywords:

Central Serous Chorioretinopathy , Bevacizumab , Visual Acuity , Optical Coherence Tomography. , رتینوپاتی سروز مرکزی , بواسیزوماب , حدت بینایی , توموگرافی انسجام نوری.