نوآوری های امام خمینی(ره) در مساله فطرت

امام خمینی از معدود متفکرانی است که توجه به مساله فطرت داشته و بحث مستوفایی در این زمینه ارائه داده است. در نظام فکری امام، مساله فطرت جایگاه ویژه ای دارد. امام خمینی۱ به پیروی از حکمت متعالیه و استاد مرحوم محمدعلی شاه آبادی، مطالبی را درباره فطرت بیان کرده اند که در آثار پیشینیان اصلا دیده نمی شود. امام برخلاف بعضی از بزرگان که فطرت را شامل بعضی آگاهی ها و گرایش ها می دانند، معتقد است فطریات همه از جنس گرایش و تمایلاتند و آن را عبارت از عشق به کمال مطلق و انزجار از نقص می داند. اما روشن است که گرایش بدون بینش ممکن نیست؛ لکن بینشی که در گرایش نهفته است، نوعی بینش حضوری است نه حصولی. نوآوری های امام که در این مقاله به اثبات رسیده، عبارتند از: فطری بودن باور به وجود مبدا، فطری بودن باور به ولایت، فطری بودن باور به معاد، تقریر جدیدی از برهان فطرت، سبک جدید برای تبیین اخلاق دینی، نقش فطرت در حرکت سیاسی، تاسیس اصطلاحات. تحقیق حاضر با روش توصیفی اجتهادی، نوآوری های مرحوم حضرت امام خمینی۱ را با توجه به آثارشان مورد بحث و بررسی قرار داده شده است.

Keywords:

فطرت , ولایت , کمال مطلق , فطرت اصلی , فطرت تبعی.ی