بررسی نقش میانجی استحکام ایگو در رابطه بین بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی در زنان متاهل شهر مشهد

زمینه مساله و هدف پژوهش: روانشناسی من مطرح می کند که عملکرد من باعث بهبودی اضطراب در افراد می شود. به علاوه من از زمان تولد وجود دارد و رشد خود را در سراسر زندگی ادامه می دهد. من بیشترین ارتباط را با اصطلاح خود دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی استحکام ایگو در رابطه بین بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی در زنان متاهل شهر مشهد می باشد. روش: در پژوهش حاضر جامعه آماری شامل زنان متاهل شهر مشهد می باشد که بر اساس ماهیت پژوهش (همبستگی از نوع رگرسیون) نمونه ای مشتمل بر ۱۵۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس برای این پژوهش انتخاب شدند. لازم به ذکر است. پرسشنامه ها به صورت مجازی (واتساپ، تلگرام، ایمیل) در اختیار نمونه مورد نظر قرار گرفت و پس از تکمیل آن ها جمع آوری گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه های رضایتمندی زناشویی افروز (۱۳۹۰)، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامه استحکام ایگو می باشد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که استحکام ایگو نقش میانجی در رابطه بین کیفیت زندگی و رضایت زناشویی زنان متاهل شهر مشهد دارد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر اهمیت استحکام ایگو بر کیفیت زندگی و رضایت مندی زناشویی در زنان متاهل را آشکار ساخت و در برنامههای مشاوره قبل از ازدواج و مشاوره خانواده باید آن ها را به عنوان یک عامل کلیدی در تعیین رضایت زناشویی در نظر گرفت.

Keywords:

استحکام ایگو , کیفیت زندگی , رضایت زناشویی , زنان.