خدمات برخوردار از مزیت نسبی برای توسعه کسب و کارهای مشاوره ای خصوصی در بازار اشتغال کشاورزی

پژوهش حاضر، شناسایی زمینه های کارکردی برخوردار از مزیت نسبی برای کمک به توانمندسازی و توسعه مشاوران ترویج کشاورزی خصوصی و بنگاه های اقتصادی مربوطه در سطح دو استان تهران و البرز را مد نظر داشت. بر این اساس با توجه به امکان بکارگیری یافته ها در میدان عمل، این پژوهش به لحاظ جهت گیری کلی و هدف در شمار پژوهش های کاربردی تصمیم گرا قرار دارد. از منظر درجه کنترل محقق بر متغیرهای مورد مطالعه و شرایط زمینه ای پژوهش نیز، نوعی تحقیق غیرآزمایشی به شمار می رود که در بازه ای تک مقطعی از زمان، به توصیف پدیده های مورد بررسی پرداخته است. جامعه آماری پژوهش، ۲۵ نفر از خبرگان کلیدی از بخش های دولتی و خصوصی را در بر داشت که همگی به شکل هدفمند مورد انتخاب و بررسی قرار گرفتند. روش انجام پژوهش نیز بر انجام مطالعات اسنادی، مصاحبه های نیمه ساختارمند و همچنین پیمایش کمی با استفاده از یک نسخه پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بود. برای شناسایی شکاف های کارکردی موجود در حوزه عملکرد بنگاه های ترویج خصوصی یا به بیان دیگر شناسایی درجات مزیت نسبی زمینه های مختلف خدمات رسانی بنگاه های یاد شده در منطقه، میانگین وزنی امتیاز تفاوت ها با استفاده از رابطه نیازسنجی بوریچ محاسبه شد. بر اساس یافته های حاصل از تحلیل نظرات افراد نمونه آگاهان و مزیت های نسبی محاسبه شده، «تبلیغات، تحریک، ساماندهی و تقویت بعد تقاضا برای فرآیندهای تحقیق و توسعه و نوآوری های کشاورزی» اولویت دارترین؛ و «اجرای طرح های نظارت و ارزشیابی جهت اطمینان از کیفیت خدمات ترویج و ارزیابی از کسب و کارهای فعال در منطقه» کم اولویت ترین حوزه خدماتی برای تمرکز نقش آفرینی مشاوران خصوصی کشاورزی در منطقه شناسایی شدند. افزون بر این یافته ها حکایت از آن داشت که برخی حوزه های کارکردی علی رغم کسب امتیاز بالا از طرف آگاهان از منظر مناسبت پوشش توسط بنگاه های ترویج خصوصی، با اشباع نسبی در منطقه مواجه هستند و در نتیجه، انتخاب ایده الی برای سرمایه گذاری موفق مشاوران خصوصی به ویژه بنگاه های نوپا در بخش به شمار نخواهند رفت.

Keywords:

نظام نوآوری کشاورزی , ترویج کشاورزی تکثر گرا , خدمات مشاوره ای خصوصی , شایستگی حرفه ای , مزیت نسبی در خدمات