اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و تداومی کم شدت همراه با عصاره بهار نارنج بر عامل نکروز دهنده تومور آلفا و اینترلوکین-۶ در بافت عضله نعلی موش های صحرایی ماده سالمند

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی و تغذیه مناسب دو عامل موثر بر بهبود سیستم ایمنی در  افراد سالمند می باشد. هدف مطالعه حاضر اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تداومی کم شدت (LICT) همراه با بهار نارنج (CA) بر عامل نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) و اینترلوکین-۶ (IL-۶) در بافت عضله نعلی موش­های صحرایی ماده سالمند بود. روش تحقیق: ۴۲ سر موش صحرایی ماده سالمند به گروه های (۱) کنترل، (۲) تمرینات تداومی با شدت پایین، (۳) تمرین تناوبی شدید، (۴) تمرین تداومی کم شدت+بهار نارنج، (۵) تمرین تناوبی شدید+بهار نارنج، (۶) بهار نارنج و (۷) گروه شم (نرمال سالین) (Sham) تقسیم شدند. در مدت هشت هفته تمرینات تناوبی شدید با شدت ۸۵-۹۰ درصد حداکثر سرعت دویدن و تمرینات تداومی کم شدت با شدت ۶۵ درصد حداکثر سرعت دویدن به میزان پنج جلسه در هفته انجام شد و  عصاره بهار نارنج به میزان روزانه mg/kg/day ۳۰۰ به صورت داخل صفاقی تزریق شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه همراه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (۰۵/≥P). یافته ها: مقادیر TNF-α در گروه های تداومی کم شدت (۰/۰۰۱=P)، تناوبی شدید+عصاره (۰/۰۰۴=P) و تداومی کم شدت+عصاره (۰/۰۰۷=P) به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود؛ در گروه تداومی کم شدت به طور معنی داری کمتر از گروه های عصاره (۰/۰۰۱=P)، تناوبی شدید (۰/۰۰۱=P)، تداومی کم شدت+عصاره (۰/۰۲=P)، تناوبی شدید+عصاره (۰/۰۱۴=P) بود؛ همچنین در گروه های تداومی کم شدت+عصاره (۰/۰۰۷=P) و تناوبی شدید + عصاره (۰/۰۱۱=P) کمتر از گروه تناوبی شدید بود. مقادیر IL-۶ در گروه تناوبی شدید+عصاره به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (۰/۰۲=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین (تناوبی و تداومی) همراه با مصرف عصاره بهار نارنج نسبت به تمرین تناوبی اثرات مطلوب تری بر TNF-α دارد؛ اما   بررسی ساز و کار شدت و نوع تمرین و همچنین دوزهای مختلف بهار نارنج بر IL-۶ نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

Keywords:

Aged , Citrus aurantium , Exercise , Inflammation , Soleus Muscle , سالمند , بهار نارنج , تمرین , التهاب , عضله نعلی