بررسی بروز و ریسک آسیب های ورزشی در ورزشکاران سازمان یافته استان مازندران، گزارش سال های قبل و بعد از شیوع کووید-۱۹

سابقه و هدف: شرایط جهان پس از ظهور ویروس کووید-۱۹ و انتشار سریع آن در جوامع انسانی تغییر کرده و زندگی اجتماعی و ورزشی را تحت تاثیر قرار داده است. این مطالعه با هدف، بررسی میزان بروز آسیب های ورزشی در مازندران، تغییرات ناشی از پاندمی کرونا بر فراوانی آسیب های ورزشی و رابطه با سن، جنسیت، رشته ورزشی و شدت آن، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، آمار همه ورزشکاران سازمان یافته و اطلاعات تمامی ورزشکاران آسیب دیده مراجعه کننده به هیات پزشکی ورزشی مازندران در سال های ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ جمع آوری، و داده ها با نرم افزار ۲۳SPSS تجزیه و تحلیل گردید و به صورت توصیفی در جدول توزیع فراوانی ارائه شد. فراوانی اندام آسیب دیده در رابطه با گروه های سنی، جنسیت، رشته ورزشی، سمت آسیب دیده و جراحی، به وسیله آزمون کای دو تحلیل شد. یافته ها: ورزشکاران سازمان یافته در سال های ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ به ترتیب ۵۱/۵۶، ۵۰/۵۹ و ۱۶/۴۵ نفر در هر ۱۰ هزار نفر جمعیت استان و ورزشکاران آسیب دیده ۶/۹۰، ۶/۶۲ و ۵/۷۳ نفر در ۱۰ هزار نفر ورزشکار سازمان یافته، با اکثریت مردان بوده است. پس از آغاز پاندمی، فوتبال با ۹/۰۹ نفر آسیب دیده در هر ۱۰ هزار نفر ورزشکار سازمان یافته صدرنشین بود و افزایش آسیب زانو به ۴۰/۸ درصد و موارد جراحی به ۲۳/۳ درصد کل آسیب ها مشاهده شد. ارتباط معنی دار اندام آسیب دیده با سن ورزشکار(۰/۰۵˂P) و رشته ورزشی(۰/۰۰۱˂P) طی تمام سال ها وجود داشت. استنتاج: کاهش قابل توجه ورزشکاران سازمان یافته و عدم تغییر محسوس آسیب دیده های ورزشی، گویای احتمال کاهش ورزشکاران غیرحرفه ای پس از شیوع پاندمی می باشد. ممنوعیت فعالیت ورزشی در فضاهای سربسته سالنی، می تواند دلیل افزایش آمار آسیب مردان و رشته فوتبال باشد که در کنار حرفه ای تر بودن ورزشکاران، منجربه افزایش درگیری زانو و جدی تر بودن آسیب آن شده است.

بررسی بروز و ریسک آسیب های ورزشی در ورزشکاران سازمان یافته استان مازندران، گزارش سال های قبل و بعد از شیوع کووید-۱۹ Keywords:

incidence , sports injury , COVID- ۱۹ pandemic , Mazandaran , بروز , آسیب ورزشی , پاندمی کرونا , مازندران