بررسی اپیدمیولوژیکی و انتشار جغرافیایی بیماری لیشمانیوز پوستی در استان گلستان در طی سال های ۹۵-۱۳۹۳

سابقه و هدف: لیشمانیوز جلدی بعد از مالاریا، دومین بیماری گرمسیری مهم است که در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران اندمیک می باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیکی و انتشار جغرافیایی این بیماری در استان گلستان انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، بیماران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهرهای مختلف استان گلستان با علائم لیشمانیوز جلدی در سال های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ مورد مطالعه قرار گرفتند. از حاشیه ضایعات، دو عدد گسترش نازک تهیه و به روش گیمسا رنگ آمیزی شدند. سپس با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرارگرفتند. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS ورژن ۲۱ و آزمون آماری ANOVA استفاده شد. یافته ها: از ۱۸۲۳ مورد، ۱۸۱۵ نفر (۵۶/۹۹ درصد) از نظر وجود آماستیگوت در نمونه زخم، مثبت گزارش شدند. بیش ترین میزان بروز لیشمانیوز جلدی در فصل پاییز بود واز نظر سن، بیش ترین شیوع آلودگی در کودکان زیر ۹ سال گزارش شد. بررسی توزیع فضایی بیماری نشان دهنده وجود نقطه داغ در کلاله و مراوه تپه بود(۰۵/۰< P). استنتاج: نتایج نشان می دهد که شیوع لیشمانیوز جلدی در مناطق روستایی استان گلستان بیش تر است. همچنین برخی مناطق آن مانند کلاله و مراوه تپه نیاز به توجه فوری در بخش پیشگیری دارند.

Keywords:

cutaneous leishmaniasis , Leishmania , epidemiology , Iran , لیشمانیوز جلدی , لیشمانیا , اپیدمیولوژی , ایران