بررسی مقدار اسیدهای آلی، ویژگی های میکروبی و حسی ماست نوشیدنی پروبیوتیک حاوی گلوکز اکسیداز تثبیت شده بر روی نانوذرات مغناطیسی کیتوزان
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 55
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IFST-15-2_002
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
Abstract:
هدف از این تحقیق بررسی اثر افزودن گلوکز اکسیداز تثبیت شده بر روی نانوذرات مغناطیسی کیتوزان بر مقدار اسیدهای آلی (اسید لاکتیک و اسید استیک)، زنده مانی باکتری های پروبیوتیک و ویژگیهای حسی ماست نوشیدنی پروبیوتیک بود. مقادیر مختلف (صفر، ۲۵۰، ۵۰۰، ۷۵۰ و۱۰۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم) گلوکز اکسیداز آزاد و تثبیت شده در ماست نوشیدنی پروبیوتیک استفاده شد. نمونهها به مدت سه هفته در دمای ۴ درجه سلسیوس نگهداری شدند. طی زمان نگهداری مقدار اسید استیک، جمعیت لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس به طور معنیداری کاهش یافت ولی مقدار اسید لاکتیک افزایش معنیداری داشت (۰۵/۰>p). افزودن آنزیم باعث افزایش زندهمانی باکتریهای پروبیوتیک در نمونههای تست در مقایسه با نمونه شاهد (فاقد آنزیم) شد. زندهمانی بیفیدوباکتریوم لاکتیس در نمونههای حاوی سطوح بالای آنزیم (۷۵۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم) کمتر از سایر سطوح بود. نمونههای حاوی ۵۰۰ میلی گرم برکیلوگرم آنزیم آزاد و تثبیت شده بالاترین تعداد بیفیدوباکتریوم لاکتیس (log CFU/mL۸۸/۷) را داشتند و مقدار اسید استیک در این نمونهها بیشتر بود (به ترتیب ۸۲/۰ و g/L ۸۷/۰). تفاوت معنیداری در ویژگیهای حسی نمونهها مشاهده نشد. بنابراین افزودن گلوکزاکسیداز تثبیت شده بر روی نانو ذرات مغناطیسی کیتوزان میتواند با کاهش فشار اکسیداتیو شرایط مطلوبتری را برای بقای باکتری های پروبیوتیک در ماست نوشیدنی پدید آورد و پذیرش کلی حسی محصول را حفظ نماید ضمن اینکه از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه است.
Keywords:
Authors
مریم عین علی افجه
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران.
رضوان پوراحمد
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران.
بهروز اکبری آدرگانی
مرکز تحقیقات آزمایشگاهی غذا و دارو، سازمان غذا و دارو، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران.
مهرداد آذین
پژوهشکده زیست فناوری، سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :