تحلیل اسطوره و مولفه های اسطوره ای در شعر محمد بیابانی در ارتباط با مسئله پایداری

شعر معاصر به دلیل گرایش به رویکردهای شخصی و فردی همواره در معنا و مفهوم پذیری دچار چالش بوده است. شاعرانمعاصر به دلیل فضای مبهم، تیره و خفقان آلود موجود در جامعه نمی توانستند احساس و اندیشه های درونی و ذهنی خود رابه صورت آشکار و مبرهن بیان کنند. ازاینرو با گرایش به لایه های درونی و ناخودآگاه در اشعار خود، به اسطوره و نماد رویآوردند. البته این امر با دشوار کردن خوانش شعر معاصر، خواننده را در درک آن دچار ابهام و سردرگمی می کند. بررسی وشناخت اینگونه مفاهیم در شعر شاعران معاصر به خوانندگان فرصت می دهد تا با رویکرد و دیدی تازه بتوانند بهره معنایی ومفهومی کامل تری از اشعار معاصر به دست آورند.اسطوره در شعر محمد بیابانی در سطوح و لایه های گوناگون نمود می یابدکه در این میان میتوان به سطوح انسانی، حیوانی، موجودات وهمی، مکان ها، اشیاء و ... اشاره کرد. این سطوح و لایه هایمتفاوت میتواند دربرگیرنده موقعیتها و شرایط حاکم بر فضای اجتماعی، سیاسی و تاریخی ایران در عصر شاعر باشد. در ایننوشتار، تلاش شده است تا با تحلیل محتوایی این سطوح چندگانه اساطیری و طبقه بندی آنها خوانشی ساده تر و آسان تر از شعرمحمد بیابانی پیش روی مخاطبان قرارگرفته و لایه های محتوایی آنها در پیوند با مسئله پایداری مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

اسطوره , ادبیات پایداری , محمد بیابانی