بررسی میزان بقاء و رشد سلول های بنیادی CD۹۳ بر روی داربست سه بعدی زیست تخریب پلی کاپرولاکتون- ژلاتین
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 101
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-26-144_022
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
Abstract:
سابقه و هدف: استفاده از داربست های سه بعدی با قابلیت شبیه سازی محیط سه بعدی داخل بدن، چشم انداز جدیدی در تمایز هدفدار و استفاده درمانی از سلول های بنیادی گشوده است. در این مطالعه ما به بررسی میزان سازگاری و بقاء سلول های بنیادی CD۹۳ با داربست زیست تخریب پلی کاپرولاکتون- ژلاتین پرداختیم.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، داربست سه بعدی پلی کاپرولاکتون ژلاتین با استفاده از روش الکتروریسی سنتز شد و ساختار مولکولی داربست توسط میکروسکوپ الکترونی ((SEM بررسی شد. سطح داربست توسط اشعه UV استریل سازی شد و سلول های بنیادی خونساز CD۹۳ که قبلا جداسازی شده بودند، به دو گروه کشت در محیط معمولی (plate) و کشت بر روی داربست (Scaffold+Cell) تقسیم شدند. بقاء و رشد سلول ها از طریق assay MTT و میکروسکوپ الکترونی در روزهای ۷، ۱۴ و ۲۸ بعد از کشت بررسی شد.
یافته ها: بررسی میکروسکوپ الکترونی در روز هفتم نشانگر چسبندگی مناسب سلول های CD۹۳ به فیبرهای داربست و ترشح ماتریکس خارج سلولی بود. در بررسی میزان بقاء سلول ها در روزهای ۷، ۱۴ و ۲۸ پس از کشت، تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت، ولی در گروه Scaffold+Cell در روزهای ۷ و ۱۴ و ۲۸ تفاوت معنی داری مشاهده شد (۰۵/۰< p).
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان می دهد داربست سلولی نانوفیبر PCL دارای سازگاری بالائی با سلول های بنیادی CD۹۳ است و مجاورت با این داربست باعث افزایش بقاء و رشد سلول ها می شود. استفاده از این داربست می تواند در افزایش کارائی درمان در مطالعات بعدی در زمینه درمان آسیب های بافتی و زخم ها توسط سلول های بنیادیCD۹۳ موثر باشد.
Keywords:
nano-fiber scaffold , polycaprolactone , CD۹۳ stem cells , growth , reproduction , داربست نانوفیبر , پلی کاپرولاکتین , سلول های بنیادی CD۹۳ , رشد و تکثیر
Authors
فریبا ظفری
Assistant Professor, Department of Anatomy, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مرتضی صادقی
Assistant Professor, Human Genetic Research Center, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
احسان مقانلو
MSc in Genetics, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran ۴ Associate Professor, Department of Medical Genetics, Iran University of Medical Sciences. Tehran, Iran
مهرداد بختیاری
Associate Professor, Department of Medical Genetics, Iran University of Medical Sciences. Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :