تحلیل ساختاری نوآوری خدمات بانکداری الکترونیک با تاکید قابلیت های پویا

به رغم اهمیت بانکداری الکترونیک، تحقیقات کافی در خصوص نوآوری خدمات این بخش و ارتباط آن با قابلیت های پویا انجام نشده است. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین ارتباطات و میزان اثربخشی مولفه های نوآوری خدمات بانکداری الکترونیک بر اساس قابلیت های پویا می باشد. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه های عمیق نیمه ساختار با ۲۵ نفر از خبرگان انجام شد . نمونه گیری به روش نظری و به صورت هدفمند انجام گرفت بطوریکه مجموعه ای از مضامین اولیه طی فرایند کدگذاری باز گردآوری شد.در ادامه با استفاده از روش دلفی فازی، ۱۳ زیرشاخص برای نوآوری خدمات و ۱۷ زیرشاخص برای قابلیت های پویا استخراج و با روش تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. شاخص های نوآوری خدمات و قابلیت های پویا بر اساس مبانی نظری، در ۱۱ شاخص اصلی دسته بندی شده و در قالب مفهوم کلی وارد تحلیل مدلسازی ساختاری تفسیری/ میک مک فازی شدند و با ارائه رویکردی نو نسبت به محاسبه ارزش شاخص ها اقدام گردید. نتایج نشان داد که میزان اثربخشی شاخص شاخص «ادراک نیازهای کاربر و گزینه های فناورانه»، «مدل های درآمدی جدید» و «مفهوم جدید خدمت» از سایر شاخص ها بهتر و بالعکس میزان اثربخشی شاخص «سیستم جدید تحویل خدمات - جزء فناورانه»، «تعامل جدید با مشتری» و «مقیاس دهی و بسط» از شاخص های دیگر ضعیف تر می باشد.

Keywords:

نوآوری , قابلیت های پویا , خدمات بانکداری الکترونیک , تحلیل عاملی تاییدی , مدل سازی ساختاری تفسیری