مقایسه اثر آرامبخشی دکسمدتومدین با میدازولام در بیماران تحت اکوکاردیوگرافی مری

سابقه و هدف: اکوکاردیوگرافی مری یک روش تشخیصی دقیق و حساس برای تشخیص بیماری های قلبی و عروقی می باشد. به نظر می رسد که دکسمدتومدین جهت آرام بخشی بیماران تحت اکوکاردیوگرافی مری مناسب می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه اثرات آرامبخشی دکسمدتومدین و میدازولام در بیماران تحت اکوکاردیوگرافی مری می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی چهل و هشت بیمار تحت اکوکاردیوگرافی مری به طور تصادفی به دوگروه تقسیم شدند. به بیماران، دکسمدتومدین µg/kg ۱در عرض ده دقیقه و سپس µg/kg ۲/۰انفوزیون و یا میدازولام ۲ میلی گرم تزریق شد. درجه آرامبخشی بیماران بر اساس معیار رامسی، میزان بی دردی، رضایت بیماران، فشارخون شریانی، ضربان قلب و زمان ترخیص بیماران در دو گروه بررسی شد. یافته ها: میزان بی دردی در گروه دکسمدتومدین (۸۶/۰±۶۷/۳) از گروه میدازولام (۵۶/۰±۸۳/۰) بیش تر بود (۰۰۱/۰=p). رضایت ییماران نیز در گروه دکسمدتومدین بیش تر بود (۰۰۱/۰=p). زمان ترخیص در گروه دکسمدتومدین ۱۷/۱±۰۸/۷ دقیقه و در گروه میدازولام ۵۷/۱±۷۱/۳ دقیقه بود (۰۰۱/۰=p). تغییرات فشار خون و ضربان قلب در دو گروه مشابه بود. استنتاج: به نظر می رسد که دکسمدتومدین در مقایسه با میدازولام یک داروی مناسب جهت آرام بخشی بیماران تحت اکوکاردیوگرافی مری باشد.

Keywords:

Transesophageal echocardiography , sedation , dexmedetomidine , midazolam , اکوکاردیوگرافی مری , آرامبخشی , میدازولام , دکسمدتومدین