اثر برهمکنش بین گیاه باقلا و باکتری N۱۷۹ Paenibacillus polymyxa بر شته سیاه باقلا
Publish Year: 1401
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 124
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_IJPPS-53-2_010
Index date: 28 October 2023
اثر برهمکنش بین گیاه باقلا و باکتری N۱۷۹ Paenibacillus polymyxa بر شته سیاه باقلا abstract
ایجاد مقاومت در گیاه علیه آفات از روش های جاگزین سموم شیمیایی است که می تواند جمعیت آفت را زیر سطح زیان اقتصادی نگه دارد. باکتری های همزیست خاک زی می توانند عوامل مفیدی در راستای افزایش مقاومت گیاهان در برابر حشرات گیاه خوار باشند. بر این اساس در این پژوهش تاثیر تیمار گیاه باقلا با باکتری Peanibacillus polymyxa N۱۷۹ روی فراسنجه های جدول زندگی شته سیاه باقلا، Aphis fabae Scopoli (Hemiptera: Aphididae) مورد بررسی قرار گرفت. دو تیمار مورد بررسی در این پژوهش، شامل گیاه باقلا تیمار شده با باکتری و گیاه باقلا بدون تیمار باکتری به عنوان شاهد بود. گیاهان باقلای کاشته شده و جمعیت شته سیاه باقلا در شرایط دمایی ۴±۲۵ درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی ۵±۵۰% و دوره ی نوری ۱۴ ساعت روشنایی و ۱۰ ساعت تاریکی پرورش داده شدند. سپس سوسپانسیون باکتری Peanibacillus polymyxa ذکر شده به مقدار پنج میلی لیتر به وسیله سرنگ استریل، در خاک گلدان ها تزریق شد. بین تیمار باکتری و شاهد از نظر نرخ ذاتی افزایش جمعیت تفاوت معنی دار مشاهد شد (۵/۰≥P). به طوری که بیش ترین میزان این آماره روی تیمار شاهد (۰۱/۰± ۴۲/۰ در روز) و کم ترین آن روی تیمار باکتری P. polymyxa (۰۰۱/۰±۲۳/۰ در روز) مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده می توان اظهار داشت که گیاهان باقلای تیمار شده با باکتری می تواند جهت کاهش جمعیت شته سیاه باقلا موثر باشد.
اثر برهمکنش بین گیاه باقلا و باکتری N۱۷۹ Paenibacillus polymyxa بر شته سیاه باقلا Keywords:
اثر برهمکنش بین گیاه باقلا و باکتری N۱۷۹ Paenibacillus polymyxa بر شته سیاه باقلا authors
سولماز عظیمی
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
سعیده شاهین اینجار
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
علیرضا علیزاده
فارغ التحصیل دوره دکتری - گرایش قارچ شناسی و بیماری های قارچی گیاهان، گروه گیاهپزشکی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران،
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :