بررسی روند کاهش سطح آب زیرزمینی و تاثیر آن بر کاهش کیفیت منابع آب (مطالعه موردی: آبخوان دشت کمیجان - استان مرکزی)

درکشور عزیزمان ایران، به دلیل ماهیت خشک و نیمه خشک ان، منابع آبهای زیرزمینی یکی از مهمترین منابعتامین آب برای امور مختلف می باشند که برداشت بی رویه از آنها موجب بروز بحران شد ید آبی در کشور شده است. علاوهبر آن، یکی از تبعات بسیار مهم و خطرناک کاهش این منابع . کاهش کیفیت آنها و شور شدن سفره های آب زیرزمینیبه دلایل مختلف می باشد.در مقاله حاضر به بررسی تغییرات سطح آب زیرزمینی در آبخوان محدوده مطالعاتی کمیجان، واقع در استانهایمرکزی و همدان. و همچنین کاهش کیفیت این آبخوان به دلیل کاهش سطح ایستابی آن پرداخته شده است. برای اینمنظور آمار ثبت شده در چاههای مشاهده ای این دشت و همجنین آنالیزهای کیفی منابع انتخابی آن از دفاتر مطالعاتشرکتهای آب منطقه ای مرکزی و همدان دربافت و بررسی و پردازشهای لازم بر روی این امار انجام شده است. نتایجحاصل نشان داد، طی دوره آماری ۲۶ ساله، سطح ایستابی منابع آب زیرزمینی این دشت به دلیل اضافه برداشتهایصورت گرفته دچار افت شده است. به موازات این افت، میزان کیفیت منابع آب زیرزمینی نیز کاهش یافته و میزان هدایتالکتریکی منابع ابیی این منطقه افزایش یافته است. این موضوع علاوه بر کاهش منابع ابیی مطلوب در منطقه، می توآنداثرات منفی بر تولید محصولات کشاورزی تامین منابع آب شرب و تخریب خاک را به دنبال داشته باشد.

Keywords:

آبهای زیرزمینی , هیدروگراف کموگراف , کاهش کیفیت , دشت کمیجان , استان مرکزی