تحلیل عوامل موثر بر کیفیت محیط زیست در بخش کشاورزی ایران

در مطالعه حاضر، به منظور ارزیابی عوامل موثر بر کیفیت محیط زیست در بخش کشاورزی ایران طی سالهای ۲۰۱۶-۱۹۷۵ از رهیافت خود توضیحی با وقفه های گسترده (ARDL) استفاده شد. با توجه به ادبیات موجود، اثر متغیرهای تولید ناخالص داخلی، ارزش افزودهبخش کشاورزی، مصرف انرژی بخش کشاورزی و سطح زیر کشت غلات بر روی انتشار گاز دی اکسیدکربن به عنوان شاخصی از کیفیتمحیط زیست بررسی شده است. نتایج برآورد مدل بلندمدت نشان داد که متغیر سطح زیر کشت غلات بیشترین تاثیر مثبت را بر انتشار گازدی اکسیدکربن در بخش کشاورزی ایران دارد. به عبارتی، انتشار دی اکسیدکربن نسبت به سطح زیر کشت غلات کشش پذیر است.همچنین، رشد اقتصادی و مصرف انرژی در بخش کشاورزی سبب افزایش انتشار CO۲ در این بخش خواهد شد. علاوه بر این، بین متغیرارزش افزوده بخش کشاورزی و انتشار CO۲ در این بخش ارتباط معنیداری وجود ندارد. با توجه اثر مثبت و قابل توجه متغیرهای موردمطالعه بر انتشار آلودگی، اصلاح الگوی مصرف انرژی به منظور افزایش بهره وری این نهاده و برنامهریزی برای ایجاد زیرساخت های سبزکشاورزی و نوآوری در فناوری های کم کربن می تواند در ایجاد تعادل بین رشد اقتصادی و کیفیت محیط زیست اثرگذار باشد.

Keywords:

انتشار دی اکسید کربن , تولید ناخالص داخلی , سطح زیر کشت غلات , مدل ARDL , ایران