اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر روی قربانیان جنسی روابط عاطفی: مطالعه ی تک موردی

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 121

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JFMH-18-1_002

تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402

Abstract:

مقدمه: درمان متمرکز بر هیجان، یک مداخله ی کوتاه مدت است که می تواند مجموعه ای از تخریب های ناشی از اختلال استرس پس از آسیب (PTSD) را که ناشی از سوء استفاده ی جنسی است، مورد هدف قرار دهد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر روی قربانیان جنسی روابط عاطفی بود. روش کار: بررسی حاضر به روش طرح آزمایش تک موردی و از نوع خط پایه ی چندگانه انجام شد. به این منظور سه آزمودنی (سه دختر) به شیوه ی نمونه گیری هدف مند انتخاب شدند. درمان متمرکز بر هیجان، ۱۲ جلسه ی هفتگی در سال ۹۱-۱۳۹۰ در مرکز مشاوره ی دانشگاه تبریز به کار گرفته شد و مرحله ی پی گیری نیز سه ماه پس از پایان درمان دنبال شد. آزمودنی ها در مرحله ی پیش از درمان (خط پایه) و در طی جلسات و مراحل پی گیری سه ماهه پرسش نامه های مقیاس استرس پس از آسیب، عزت نفس روزنبرگ، افسردگی بک، اضطراب بک و نشخوار فکری را تکمیل کردند. همچنین در مرحله پیش از درمان، پرسش نامه ی استرس پس از آسیب و سلامت عمومی (GHQ-۲۸) را برای ورود به پژوهش کامل کردند. برای تحلیل داده ها از روش معنی داری بالینی و  شاخص درصد بهبودی استفاده شد. یافته ها: درمان متمرکز بر هیجان، موجب کاهش معنادار نشانگان PTSD، افسردگی، اضطراب، نشخوار فکری و نیز افزایش معنی دار عزت نفس در آزمودنی ها شده است. به علاوه این نتایج در پی گیری سه ماهه در تمامی موارد توانسته روند بهبودی پایداری را داشته باشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد درمان متمرکز بر هیجان، در تعدیل نشانگان بالینی قربانیان جنسی روابط عاطفی موثر است و باعث بهبودی عزت نفس آن ها می گردد.

Keywords:

اختلال استرس پس از آسیب , جنسی , عاشقانه , قربانی , هیجان

Authors

ابراهیم اکبری

کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

حمید پورشریفی

دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

صمد فهیمی

دانشجوی دکترای روان شناسی، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

زینب عظیمی

دانشجوی دکترای روان شناسی، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مجید محمود علیلو

استاد گروه روان شناسی، دانشکده ی روان-شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

احمد امیری پیچاکلایی

کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

پریسا وحیدی مددلو

کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده ی علوم رفتاری و سلامت روان، انستیتو روان پزشکی تهران