ارتباط ایمنوگلوبولین های سرمی با اگزما در مصدومین شیمیایی سردشت (۲۷ سال بعد از مواجهه با سولفور موستارد)

مقدمه و هدف: سولفورموستارد عامل تاول زایی ست که اثرات دراز مدت آن شامل عوارض ریوی، چشمی و پوستی می باشد. مهمترین عوارض پوستی دارزمدت آن خارش ، اگزما ، اسکار ، گزروزیس، هایپر پیگمانتاسیون و هایپوپیگمانتاسیون است. تیتر سرمی IgE با اگزما و سایر مشکلات پوستی از جمله خارش گزروزیس در بیماری های آلرژیک و ازدیاد حساسیت ها رابطه مستقیمی دارد. در این مطالعه ارتباط سطح سرمی ایمنوگلوبولین ها با اگزما در مصدومین شیمیایی سردشت ۲۷ سال پس از مواجهه با سولفور موستارد بررسی گردید. مواد و روش ها: این مطالعه، بخشی از مطالعه کوهورت مصدومین شیمیایی سردشت می باشد. تعداد ۴۴۶ نفر از مصدومین شیمیایی مواجهه یافته با سولفورموستارد و ۱۰۷ نفر بعنوان گروه کنترل در رنج سنی بین ۲۷- ۶۷ سال انتخاب شدند که تفاوت معناداری از نظر ویژگی های سن ، سیگار و سایر شاخص های جغرافیایی، ملیتی، آداب و سنن غذایی نداشتند. ارزیابی بالینی در دو گروه توسط پزشک متخصص صورت گرفت. سنجش ایمنوگلوبولین های سرمی به روش ساندویچ الایزا انجام شد و نتایج با ازمون من-ویتنی آنالیز شد. نتایج: سطح سرمی IgM وIgE  در مصدومین شیمیایی مبتلا به اگزما نسبت به افراد گروه کنترل مبتلا به اگزما بطور معناداری بالاتر است. سطح سرمی IgM و IgE در مصدومین شیمیایی مبتلا به اگزما نسبت به مصدومین شیمیایی بدون اگزما بطور معناداری بالاتر است. سطح سرمی IgE مصدومین شیمیایی بدون اگزما نسبت به افراد گروه کنترل بدون اگزما بطور معناداری بالاتر است. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه چنین نشان می دهد که IgM  و IgE  با اگزمای ناشی از سولفور موستارد ارتباط دارند.

Keywords:

سولفور موستارد , مصدومین شیمیایی , ایمنوگلوبولین , اگزما