تاثیر غلظت های مختلف نیکل بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه جعفری (Petroselinum crispum)
Publish place: Iranian Journal of Field Crops Research، Vol: 6، Issue: 2
Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 42
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFCR-6-2_009
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
Abstract:
نیکل یکی از فلزات سنگین است که خصوصیات سمی و حتی کشندگی آن برای انسان، حیوانات و گیاهان تایید شده است. البته برخی از گیاهان به عنوان گیاهان انباشته کننده این عنصر معرفی شده اند و در تعداد اندکی نیز نیکل به عنوان فلزی سودمند در رشد آنها شناخته شده است . بنابراین بررسی تاثیر نیکل بر رشد گیاه دارای اهمیت است. تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر غلظتهای مختلف نیکل بر رشد و خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه جعفری، در شرایط کنترل شده انجام شد. جوانه زنی بذرهای جعفری در ژرمیناتور انجام گرفت و نشاءهای گیاهی به محلول های کشت منتقل گردیدند و در محلول غذایی هوگلند حاوی غلظتهای: ۰، ۲۵/۰، ۵/۰، ۷۵/۰، ۱، ۵/۱، ۲ و ۴ ppm نیکل (نیترات نیکل) و در هفت تکرار رشد داده شدند. دوازده هفته پس از اعمال تیمارها، خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی شامل: مقدار کلروفیل، بیوماس گیاهی، طول ریشه و بخش هوایی، سطح برگ ، تعداد برگها، مقاومت روزنه ها و مقدار نیکل در بخش هوایی و ریشه ها مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که سطوح مختلف غلظت نیکل، تاثیر معنی داری بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی ریشه و اندام هوایی شامل: وزن خشک و تر ریشه و اندام هوایی، طول ریشه، طول بخش هوایی، تعداد برگ، سطح برگ و عدد SPAD داشت. در این آزمایش با افزایش غلظت نیکل، مقدار کمی تمامی صفات فوق الذکر به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافتند. همچنین نتایج حاصل نشان داد که با افزایش غلظت نیکل، مقاومت روزنه ها نسبت به تیمار شاهد بصورت معنی داری افزایش یافت که نتیجه آن کاهش تولید بیوماس ریشه و اندام هوایی است. علائم مورفولوژی سمیت نیکل به صورت نکروزه شدن برگ ها، کاهش قطر ریشه و انشعابات آن و همچنین تغییر رنگ ریشه ها قابل ملاحظه بود. واژه های کلیدی: جعفری، کشت هیدروپونیک، نیکل، Petroselinum crispum.
Authors
میترا خطیب
دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسن راشد محصل
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
علی گنجعلی
دانشگاه فردوسی مشهد
مهرداد لاهوتی
دانشگاه فردوسی مشهد