میزان نیتروژن و کلروفیل برگ به عنوان شاخصی از تنش شوری در گندم

به منظور بررسی تاثیر شوری بر محتوای نیتروژن و کلروفیل برگ در گندم رقم فلات تحقیقی در قالب دو آزمایش جدا از هم بصورت کاربرد کود نیتروژن به میزان شاهد صفر، ۱۹/۱ و ۹۴/۵ گرم اوره در هر گلدان و سطوح شوری صفر،۱۵۰و۳۰۰ مول بر متر مکعب در سه تکرار در شرایط گلخانه بر مبنای طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. سطوح شوری به صورت ترکیبی از کلرید سدیم و کلرید کلسیم با نسبت مولی ۱۰ به ۱ همراه با محلول هوگلند تغییر یافته در یک سیستم بسته اجراء شد. آزمایش اول به منظور بررسی رابطه بین میزان نیتروژن برگ و عدد کلروفیل متر رقم فلات اجرا شد. آزمایش دوم به منظور یافتن رابطه ای بین عدد کلروفیل متر و تنش شوری اجرا شد. نمونه گیریها در مرحله ساقه رفتن و گرده افشانی انجام گرفت و طی آن میزان کلروفیل، میزان نیتروژن برگ ومقاومت روزنه ای اندازه گیری و وزن ویژه برگ (SLW) و نیتروژن ویژه برگ (SLN) محاسبه شد. نتایج آزمایش اول همبستگی بالایی را بین عدد کلروفیل متر (SPAD) و نیتروژن برگ و بین SLN و عدد کلروفیل متر نشان داد. با افزایش سطوح شوری درصد نیتروژن برگ کاهش ولی SLW و مقاومت روزنه ای افزایش یافت و میزان عدد کلروفیل متر تا سطح ۱۵۰ مول بر متر مکعب افزایش ولی در سطح ۳۰۰ مول بر متر مکعب کاهش یافت. در شرایط تنش، همبستگی بالایی بین عدد کلروفیل متر و نیتروژن برگ مشاهده نشد. نتایج آزمایش دوم نشان داد که همبستگی بین شوری با عدد کلروفیل متر تحصیح شده بر حسب SLW (SPAD/SLW) در مرحله گرده افشانی بهتر از رابطه عدد کلروفیل متر با شوری بود.