بررسی تعاملات بین گونه ای بخش بالایی در کشت مخلوط گیاه سویا (Glycine max (L) Merrill) و دان سیاه (Guizotia abyssinica (L.f.) Cass)
Publish place: Journal Of Agroecology، Vol: 15، Issue: 2
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 47
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-15-2_003
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
Abstract:
انتخاب گونه و الگوی کشت مناسب نقش مهمی در تعیین نوع رقابت و بهرهوری در سیستم کشت مخلوط دارد، لذا به منظور بررسی رقابت سویا (Glycine max (L.) Merrill) و دانسیاه (Guizotia abyssinica (L.f.) Cass) در نسبتهای مختلف کشت مخلوط بر خصوصیات زراعی و کارایی مصرف نور، آزمایشی در دو سال زراعی (۹۷-۱۳۹۶ و ۹۸-۱۳۹۷) و به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبتهای کاشت ۰:۱۰۰، ۲۵:۷۵، ۵۰:۵۰، ۷۵:۲۵ و ۱۰۰:۰ (بهترتیب دانسیاه- سویا) به روش جایگزینی بودند. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع بوته، کارایی مصرف نور، عملکرد و اجزای عملکرد سویا و دانسیاه بود. نتایج نشان داد، بیشترین ارتفاع بوته سویا و دانسیاه بهترتیب با میانگین ۳/۷۶ و ۷/۱۸۹ سانتی متر مربوطبه نسبت کاشت ۷۵:۲۵ بود. همچنین تعداد غلاف در بوته سویا و تعداد کاپیتول در بوته دانسیاه در کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص افزایش یافت. به طور کلی، تاثیر رقابت بر کارایی مصرف نور در طی مراحل مختلف رشد از نوع همیاری دو جانبه بود. همچنین کشت خالص سویا (۱۰۰:۰) و دانسیاه (۰:۱۰۰) بهترتیب با ۲۴/۴۹۶۵ و ۳۹/۴۶۲ کیلوگرم در هکتار بیشترین و کمترین میزان عملکرد دانه را در اختیار داشتند. بیشترین میانگین بهرهوری در کشت مخلوط (۲۸/۱=LER) نیز از نسبت کاشت ۵۰:۵۰ حاصل شد. در نهایت، افزایش کارایی استفاده از منابع و ایجاد رابطه همیاری دوجانبه نقش مهمی در افزایش سودمندی کشت مخلوط سویا و دانسیاه در مقایسه با کشت خالص دارد و انتخاب نسبت کاشت ۵۰:۵۰ و ۲۵:۷۵ (دانسیاه- سویا) گزینه مناسبی برای دستیابی به هدف مذکور میباشد.
Keywords:
Authors
میثم نامداری
گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
رحمت عباسی
گروه زراعت دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
همت اله پیردشتی
گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
فائزه زعفریان
گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :