تعهدات پیش قرارداری بیمه گر و جای خالی آن در لایحه بیمه تجاری

عقد بیمه از حیث انعقاد و اجرا بطور کلی تابع قواعد عمومی قراردادها است. با این وجود عقد مذکور دارای اوضاف و اصول خاصی است که به آن ماهیتی ویژه بخشیده و در پاره ای موارد باعث عدم تبعیت آن از قواعد عمومی قراردادها شده است،مانند وجود تعهدات پیش قراردادی یا هنگام انعقاد قرارداد . قانون بیمه ایران مصوب ۱۳۴۶، در هنگام انعقاد قرارداد برای بیمه گذار تعهداتی پیش بینی نموده ، لیکن به تعهدات بیمه گر در این مرحله هیچ اشاره ای نداشته و در واقع برای وی در این مرحله تعهدی نشناخته است. لایحه بیمه تجاری، مصوب ۲۷/۴/۸۴ هئیت وزیران که به منظور تصویب و جایگزینی قانون بیمه، تقدیم مجلس شورای اسلامی شده است، علی رغم تلاش ، جهت هماهنگی با ضرورت های صنعت بیمه،همچنان مانند قانون بیمه ، تقدیم مجلس شورای اسلامی شده است، علی رغم تلاش، جهت هماهنگی با ضرورت های صنعت بیمه، همچنان مانند قانون بیمه صرفا به بیان تعهدات بیمه گذار در این مرحله پرداخته و به تعهدات بیمه گر به عنوان طرف عقد اشاره ای ندارد. در این نوشتار ضمن شناسایی برخی تعهدات برای بیمه گر به بررسی و تشریح آن نیز پرداخته می شود.

Keywords:

عقد بیمه , تعهد پیش قراردادی , ارائه اطلاعات , ایجاب متقاضی بیمه , ایجاب بیمه گذار