تحلیل تنش دیرین در اطراف سد لار (البرز مرکزی)؛ به منظور شناخت ساختارهای موثر در فرار آب

محدوده مورد تحقیق از لحاظ موقعیت زمین شناسی در سازند های اکثرا آهکی دوران دوم (ژوراسیک و کرتاسه) با روند تقریبا W-NW در جنوب غرب آتشفشان دماوند قرار دارد. در گستره طرح همسو با روند کلی البرز مرکزی، چین ها و گسل های رانده و معکوس با راستای W-NW (ناشی از جهت فشارش صفحه عربی به صفحه ایران) عامل شکل گیری ساختار های غالب در منطقه است. بررسی های میدانی، برداشت اطلاعات ساختاری و تحلیل رایانه ای نتایج حاصل از آن، تغییرات شدید میزان گرادیان تنش در اطراف دریاچه را مشخص می کند. مسیر این تغییرات در جهت تکیه گاه راست، همراه با اطلاعات صحرایی به روند گسلی اشاره دارد که عامل احتمالی فرار آب از دریاچه است، به نحوی که حدفاصل این تغییرات ناگهانی از شکل میدان تنش دوکی شکل (۱- ۵ر۰) به کلوچه ای شکل (۵ر۰-۰) به صورت یک مسیر خطی بارز با روند W-NW است. این مسیر گسلی با روند قرارگیری خطی حفره های فروکش و اولین مکان فرار آب از زیر تکیه گاه راست هم راستا است. این بررسی به شرایط مشابه حاکم بر نواحی اطراف سد، از جمله محل احداث سد جدید (گزل دره) نیز اشاره دارد.

Keywords:

سد لار , فرار آب , شکل میدان تنش , حفره فروکش