ارزیابی شاخص کیفیت آب زیرزمینی GQI با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی جهت مصارف شرب

کاهش چشمگیر منابع آب سطحی و خشکسالیهای متناوب اخیر سبب استفاده بیش از حد از منابع آب زیرزمینی و کاهش کیفیت آنها شده است. با توجه به کاهش بارندگی ها و خشکسالیهای متناوب اخیر و افت شدید سفره آب زیرزمینی در دشتهای خانمیرزا لردگان ،بروجن اردل و کیار از توابع استان چهار محال و بختیاری این تحقیق در صدد است به ارزیابی کیفی آب در دشتهای فوق الذکر جهت استفاده در مصارف ،شرب صنعت و کشاورزی و تحلیل تغییرات مکانی آب زیرزمینی پرداخته و اطلاعات کاربردی از وضعیت این منابع در زمینه شرب ارائه نماید در این راستا ۲۸ نمونه از آب زیرزمینی (جاه) از نقاط مختلف در شهرستان خانمیرزا لردگان بروجن اردل و کیار در بازه زمانی ۱۴۰۰ - ۱۳۹۹ برداشت شد و در آزمایشگاه مورد آنالیز شیمیایی قرار گرفت برای ارزیابی کیفی نمونه ها جهت استفاده در بخش شرب از شاخص GQI استفاده گردید با استفاده از روش درونیابی وزن دهی عکس ،فاصله خصوصیات شیمیایی نمونههای برداشت شده در محدوده مورد مطالعه بررسی و نقشه های پهنه بندی کیفی تهیه گردید. بر طبق شاخص GQI اکثر نمونه ها در طبقه با کیفیت قابل قبول قرار گرفت و برای شرب مناسب تشخیص داده شد. با بررسی انالیز حساسیت صورت گرفته شاخصهای اسیدیته با تاثیر مثبت غلظت کلسیم با تاثیر منفی و غلظت بی کربنات با تاثیر مثبت بیشترین تغییرات را در شاخص GQI به خود اختصاص داده اند نتایج این تحقیق به تعیین بهترین اقدام برای استفاده ایمن از آبهای زیرزمینی برای مصارف مختلف در محدوده مطالعاتی کمک می کند.

Keywords:

آلودگی , درون یابی , شاخص کیفیت آب , خشکسالی