پیش بینی اشتیاق تحصیلی براساس خودباوری: نقش تعدیل کننده استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی

اشتیاق تحصیلی یکی از سازه های روان شناسی مثبت است. هدف پژوهش حاضر پیش بینی اشتیاق تحصیلی براساس خودباوری با نقش تعدیل گری استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بود. روش پژوهش، توصیفی همبستگی و جامعه پژوهش دانش آموزان دوره دوم متوسطه بود. ۴۵۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. با پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فدریکرز و همکاران (۲۰۰۴)، پرسشنامه خودباوری فرزیان پور (۱۳۹۱) و پرسشنامه شبکه های اجتماعی مجازی جهانبانی (۱۳۹۷) اطلاعات جمع آوری و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی (تعدیل گر) تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد اشتیاق تحصیلی با خودباوری  (۰۱/۰>P ، ۲۹۲/۰= r) رابطه مستقیم و مثبت و با میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی (۰۱/۰>p، ۱۹۷/۰-=r) همبستگی منفی دارد؛ همچنین نتایج رگرسیون تعدیل کننده نشان داد که میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در رابطه بین خودباوری با اشتیاق تحصیلی نقش تعدیل گری را ایفا می کند. افراد با خودباوری بالا با استفاده زیاد از فضای مجازی اشتیاق تحصیلی شان کاهش و با بهره گیری بهینه از فضای مجازی اشتیاق تحصیلی آنان افزایش می یابد.

Keywords:

اشتیاق تحصیلی , خودباوری , شبکه های اجتماعی مجازی