مطالعه تطبیقی نظریه خلافت راشده سنهوری با نظریه ولایت مطلقه فقیه امام خمینی(س)
Publish place: Matin Research Journal، Vol: 14، Issue: 55
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 74
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MATIN-14-55_006
تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1402
Abstract:
نظریه ولایت مطلقه فقیه از ابتکارات امام خمینی در زمینه فقه حکومتی در مکتب فقهی امامیه اثناعشریه است. نظریه خلافت راشده عبدالرزاق احمد سنهوری، که براساس آموزههای فقه عمومی اهل سنت ارائه گردیده، از نظریات مهم فقه حکومتی است. مطالعه تطبیقی این دو نظریه امکان تعامل مطلوب بین مذاهب اسلامی را فراهم میآورد و به توسعه فقه عمومی اسلامی می انجامد. امام خمینی در نظریه ولایت مطلقه فقیه معتقدند که ولایت در عصر غیبت به صورت عام برای فقیه عادل و با کفایت اجتماعی و سیاسی جعل شده است و دامنه آن مقید به امور عمومی و مصلحت جامعه اسلامی و مطلق نسبت به احکام الهی اعم از اولیه و ثانویه و قوانین بشری است. از منظر امام خمینی انتخاب مستقیم ولی فقیه از ناحیه ملت یا انتخاب غیر مستقیم او از ناحیه خبرگان ملت در چهارچوب نصب عام فقیه عادل واجد کفایت اجتماعی و سیاسی صورت می پذیرد. سنهوری شمول و فراگیری خلافت نسبت به شئون دینی و دنیوی، التزام به شریعت اسلامی و اعمال آن در قلمرو دارالاسلام را از ویژگی های خلافت راشده میداند و بر ضرورت وجود شرایطی چون عدالت و حکمت در خلیفه و ولی امر تاکید میورزد. و اصولا شکلگیری خلافت صحیحه راشده را منوط به مشارکت اهل حل و عقد از تمامی بلاد اسلامی در تعیین خلیفه میداند و بیعت آنان را موجد ولایت برای حاکم و خلیفه تلقی مینماید. وی به استناد اجماع، استخلاف را از اسباب ایجاد ولایت میشمرد.
Authors
سید ابوالقاسم نقیبی
معاون آموزشی دانشگاه شهید مطهری