سطح سرمی فریتین بیماران تالاسمی ماژور دریافت کننده دفراسیروکس با فرمولاسیون جدید در مقایسه با سایر داروهای شلاتور آهن
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 195
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BLOOD-19-3_003
تاریخ نمایه سازی: 27 آبان 1402
Abstract:
چکیده
سابقه و هدف
اگر چه تزریق خون مهمترین راه کنترل تالاسمی ماژور است، اما این روش منجر به تجمع آهن در اندامهای مختلف بدن بیماران میشود. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر داروی دفراسیروکس با فرمولاسیون جدید و سایر داروهای شلاتور آهن در سطح فریتین و علائم گوارشی در بیماران تالاسمی ماژور تحت درمان در مرکز تالاسمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در طی یک بازه دو ساله بود.
مواد و روش ها
این مطالعه نیمه تجربی بر روی ۴۵ بیمار تالاسمی ماژور انجام شد. این بیماران در سال ۱۳۹۸ تحت درمان با دارویی غیر از دفراسیروکس با فرمولاسیون جدید بودند. در سال ۱۳۹۹ کلیه بیماران تحت درمان دارویی با دفراسیروکس با فرمولاسیون جدید قرار گرفتند. سطح فریتین سرمی هر سه ماه یک بار اندازهگیری شده، با مقادیر سال قبل مقایسه گردید و توسط آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، t و آنوا و نرمافزار ۱۹SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها
در سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹، تفاوت معناداری از نظر سطح فریتین سرمی دیده نشد. در سال ۱۳۹۹ با مصرف داروی دفراسیروکس جدید، در مجموع ۱/۱۱% بیماران دچار عوارض ناشی از مصرف دارو شدند که نسبت به سال قبل، کاهش قابل توجهی داشت(۰۰۴/۰ = p).
نتیجه گیری
تاثیر داروی دفراسیروکس با فرمولاسیون جدید در کاهش سطح فریتین سرمی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور مشابه داروهای قبلی(دفراسیروکس قدیم، دفریپرون و دسفرال) است. البته بیماران مصرفکننده این دارو دچار عوارض گوارشی کمتری از جمله درد، تهوع، استفراغ و اسهال شدهاند و میزان رضایت از مصرف دارو به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.
Keywords:
Authors
فرهاد مدنی
استادیار دانشکده علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان
رویا تقوایی
دانشکده علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان
حسین اکبری
دانشیار دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کاشان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :