بررسی رفتار بازدارنده های فنیل ایزوسیانات و فنیل ایزوتیوسیانات برروی فولاد میکروآلیاژی API X۵۶ مورد استفاده در مخازن اسید کلریدریک

در صنعت نفت، برای انجام عملیات اسیدی از قبیل اسید شوئی بویلرها و اسیدکاری چاه های نفت از اسیدهایی مانند اسید کلریدریک و اسید سولفوریک استفاده می شود. برای جلوگیری از اثر خورنده محیط بر روی اجزا و فلزات باید از یک بازدارنده استفاده شود. در این تحقیق، به منظور محافظت از فولاد میکروآلیاژی API X۵۶ در محلول هیدروکلراید ۱ مولار از بازدارنده فنیل ایزوسیانات و فنیل ایزوتیوسیانات که یک خانواده از مشتقات فنیل آلی است، استفاده شد و رفتار الکتروشیمیایی ترکیبات آلی بازدارنده ها بر روی فرآیند خوردگی مورد بررسی قرار گرفت. در این خصوص، به منظور مطالعه اثرات غلظت، دما و زمان از تکنیک های الکترو شیمیایی متعددی نظیر پلاریزا سیون پتانسیودینامیک، طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) و مقاومت پلاریزاسیون (PR ) استفاده شد. نتایج نشان داد که بازدارنده فنیل ایزوسیانات و فنیل ایزوتیوسیانات از نوع بازدارنده جذب بوده و مکانیسم اثر آن از طریق جذب در سطح مشترک محلول/فلز و مسدود کردن نواحی فعال آند و کاتد است. راندمان بازدارنگی با بالا رفتن غلظت بازدارنده افزایش یافت. این نتایج مبین عملکرد بازدارندگی مطلوب می باشد. لازم به ذکر است که راندمان بازدارندگی محاسبه شده با استفاده از داده های آزمایشات طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی و مقاومت پلاریزاسیون از تطابق مطلوبی برخوردار است. مقدار انرژی فعال سازی در حضور بازدارنده با افزایش غلظت فنیل ایزوسیانات و فنیل ایزوتیوسیانات، مقاومت پلاریزاسیون افزایش و ظرفیت خازنی کاهش یافت.

Keywords:

فولاد میکرو آلیاژی (API X۶۵) , ایزوسیانات فنیل , ایزوتیوسیانات فنیل , HCl یک مولار.