ارتباط بین نمرات کیفیت رژیم غذایی با کیفیت خواب در میان کارکنان: یک مطالعه مقطعی

عوامل متعددی مانند تغذیه و رژیم غذایی می تواند بر کیفیت خواب افراد به ویژه کارکنان تاثیر بگذارد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین کیفیت خواب کارکنان دانشگاه و نمرات کیفیت رژیم غذایی آنها (نمره HEI، DII و DASH) بود. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۲۱۱ کارمند با میانگین سنی ۱۱.۳۱±۳۸.۷۵ سال انجام شد. وضعیت تغذیه افراد از طریق پرسشنامه بسامد غذا (FFQ) تعیین شد و برای ارزیابی کیفیت خواب از شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ (PSQI) استفاده شد. کیفیت خواب با افزایش نمره شاخص پیتسبورگ کاهش می یابد. نمرات کیفیت رژیم غذایی محاسبه شده شامل شاخص DASH، شاخص تغذیه سالم (HEI) و شاخص التهاب رژیم غذایی (DII) است. نتایج این مطالعه پس از تعدیل عوامل مداخله گر نشان داد که بین نمره رژیم غذایی DASH و مدت خواب رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (۰.۰۰۱>p). بین نمره HEI و نمره کل PSQI رابطه منفی معناداری وجود داشت (۰.۰۰۳ = P). همچنین نمره HEI با مدت خواب در مدل های اصلاح نشده و اصلاح شده رابطه مثبت معنی داری داشت (۰.۰۰۱>p) و در مدل تعدیل نشده و اصلاح شده بین نمره DII و مدت خواب رابطه منفی معنی داری مشاهده شد (۰.۰۰۱>p). نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که با افزایش کیفیت رژیم غذایی در کارکنان، کیفیت خواب نیز افزایش می یابد. این اولین مطالعه در جنوب ایران بود که کیفیت خواب و رژیم غذایی کارکنان را مورد بررسی قرار داد و نتیجه این مطالعه می تواند بر سلامت عمومی و بهبود کیفیت غذاهای مصرفی کارکنان تاثیر بگذارد.

Keywords:

کیفیت خواب , نمره ی DASH , شاخص تغذیه سالم