ایران به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و سیاسی همواره در معرض انواع خطرات طبیعی و تهدیدات انسان ساخت قرار داشته است و تلفات انسانی و خسارات مالی سنگینی متحمل شده است. در این میان بافت های فرسوده شهری خطر پذیر ترین نقاط کشور به شمار می روند. بافت فرسوده شهرها یکی از مسائل مهم در برنامه ریزی شهری می باشد که امروزه بر اثر قدمت بنا فرسودگی آن و دسترسی نامناسب به عرصه ای آسیب پذیر در برابر حوادث و سوانح طبیعی و انسان ساخت در مراکز شهرها تبدیل شده است بافت های فرسوده شهری در مراتب برنامه ریزی و مداخلات مدیریت شهری مورد توجه ویژه ای قرار دارد. رشد و توسعه فیزیکی کلانشهر تهران در طول چند دهه گذشته، ضرورت توجه به اصول
پدافند غیرعامل را در چارچوب برنامه ریزی های توسعه در مناطق پیرامونی را دو چندان کرده است و این توجه به مبحث
پدافند غیرعامل بر سیاست و عملکرد طرح های شهری بخصوص
بازآفرینی بافت فرسوده تاثیر شایانی گذاشت. هدف این مقاله ضرورت بکارگیری اصول
پدافند غیرعامل در ساماندهی بافتهای فرسوده شهری می باشد. در نتیجه در این میان اجرای برنامه های آموزشی نقش بسزایی در افزایش توانایی و آمادگی کلیه شهروندان و مدیران شهری و... در کلیه سطوح مدیریت بحران دارد لذا برنامه ریزی در زمینه آموزش،مطالعه، تحقیق و جمع آوری اطلاعات، ساماندهی و طراحی و تامین منابع و امکانات، از ابزارهای مهم و اساسی ایجاد آمادگی به منظور کاهش خطرات می باشد. ایمن سازی مراکز حیاتی و حساس، توسعه نیروی انسانی متخصص، افزایش و تقویت مولفه های مقاومت در مقابل تهدیدات، فرهنگ سازی و ایجاد باور عمومی در مورد تاثیر
پدافند غیر عامل در کاهش آسیب پذیری و به حداقل رساندن تاثیر تهدیدات نظامی دشمن بر زیرساخت های حیاتی و حساس از جمله اهداف
پدافند غیرعامل است.