بررسی شاخص های آلودگی هوا در شهر تهران طی دوره سه ساله ۱۳۹۰-۱۳۸۸

در این تحقیق، داده های شاخص آلودگی هوا در شهر تهران برای دوره سه ساله ۱۳۹0-88مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این بررسی ها نشان می دهد که اغلب وضعیت های ناسالمی هوا(PSI>100در اثر آلاینده هایCO, NO2و ذرات معلق رخ می دهد. در سال ۱۳۸۸ اغلب وضعیت های ناسالمی هوا(PSI>100در اثر آلایندهCO رخ داده است و در سالهای بعد، درصد روزهای ناسالم از نظر آلایندهCO کاهش یافته است.در سال ۱۳۹۰ اغلب وضعیت های ناسالمی هوا در اثر آلاینده ذرات معلق ریزPM-2.5رخ داده است. طی این دوره شاخص آلودگی هوا از نظر آلایندهCO روند کاهشی و شاخص آلودگی هوا از نظر آلایندهNO2روند افزایشی داشته است بطوریکه از آغاز پاییز ۱۳۸۹ شاخصNO2به شدت افزایش یافته است. روند کاهشی CO می تواند در اثر عوامل مختلفی از جمله بهینه سازی وسایل نقلیه موتوری و توسعه سیستم حمل و نقل همگانی باشد درحالیکه گاز سوز شدن خودروها می تواند از سویی دیگر، افزایش آلایندهNO2را نیز در پی داشته باشد بررسی وضعیت شاخص آلودگی هوا از نظر آلاینده ذرات معلق ریز 2.5PM-طی سال ۱۳۹۰ نشان می دهد که ۶۰ درصد روزهای این سال در وضعیت ناسالم قرار داشته اند و بدترین شرایط ناسالمی هوا در ماههای تیر و دی رخ داده است. مقایسه ایستگاههای مختلف شهر تهران نشان می دهد که ناسالم ترین ایستگاهها از نظر آلایندهPM-2.5 عبارتند از استانداری (منطقه ۷) ، فرمانداری شهر ری، پار ؛ قائم (منطقه ۱۸ ) و پار ؛ رازی (منطقه ۱۱ ). بررسی وضعیت شاخص آلودگی هوا از نظر آلاینده ازن طی این دوره نشان می دهد که اغلب روزهای ناسالم در فصل تابستان رخ داده و روند تغییرات روزهای ناسالم طی این سه سال کاهشی بوده است.